بسیاری تصور می کنند که پرده بکارت، داخل واژن قرار دارد. در صورتیکه اینطور نیست. پرده بکارت ، دقیقا در ورودی دهانه واژن قرار دارد . نهایتا 1 سانتیمتر داخل تر. به همین دلیل، دخول های بسیار سطحی نیز ممکن است منجر به آسیب به پرده بکارت شوند.
همینجا یادآوری میکنم که اشکال ترکیبی و مختلفی در پرده بکارت وجود دارند و محدود به همین چند نوعی که تصویرشان را دیدید ، نمی باشد . ضمنا معاینه پرده بکارت توسط خود فرد امکان پذیر نمی باشد . پس تلاش نکنید که پرده بکارت خود را دیده و با اشکال سایت مقایسه کنید !
پرده بکارت حلقوی : در این نوع، پرده بکارت به شکل حلقهای پیرامون ورودی واژن را پوشانده است و سوراخ گردی وسط پرده ایجاد شده است . اندازه ی این سوراخ بسیار متغیر است .
پرده بکارت سپتوم دار یا تیغه ای: پرده ای که پل پوستی در طول ورودی واژن دارد.گاهی این پل شناسایی نمی شود و فقط باعث نزدیکی های دردناک می شود. گاهی برای اولین بار طی زایمان طبیعی دیده می شود.
پرده بکارت غربالی (سوراخ سوراخ): این پرده به طور کامل در عرض واژن کشیده شده و کاملا واژن را پوشانده ، اما سطح آن سوراخ سوراخ است. این سوراخها معمولا ریز هستند.
پرده بکارت دندانه دار(شرابه ای ) : شبیه پرده حلقوی است با این تفاوت که کنره هایش نا منظم است. در واقع تفاوت این نوع پرده با پرده حلقوی یا گرد فقط در مضرس یا هفت و هشتی بودن لبه های حفره می باشد.
پرده بکارت مسدود (بدون سوراخ) : این نوع پرده هیچ سوراخی ندارد و کاملا مسدود است.در دخترانی که به سن بلوغ می رسند، در صورتیکه دارای پرده بسته باشند، خون قاعدگی پشت آن جمع شده و نمی تواند خارج شود در نتیجه باعث بروز درد می شود، اینگونه افراد باید به دکتر مراجعه کرده تا طی عمل جراحی و ایجاد برشی در سطح پرده، خون قاعدگی از آن خارج شود.
طی اولین دخول، پرده بکارت، معمولا در چند جا پاره شده و به چند قطعه تقسیم می شود.گاهی بندرت پردهی بکارت به قدری ضخیم است که بهتر است با جراحی اندکی باز شده ، سپس دخول انجام شود.
آیا همه پرده های بکارت شبیه هم هستند و در همه آن ها موقع پاره شدن ، خونریزی وجود دارد؟
پردههای بکارت با یکدیگر متفاوتند. انواع گوناگونی از پردههای بکارت شناسایی شده اند اما از بین آنها به طور کلی رایجترینشان عبارتند از:
الف) حلقوی: در این نوع ، پرده به صورت حلقه ای دور ورودی واژن را می پوشاند. لذا در خیلی از موارد خون ریزی ندارد.
ب) ارتجاعی: پرده ای که به اندازه کافی انعطاف پذیر و قابل ارتجاع است و به هنگام ورود آلت تناسلی پاره نمی شود، یا اینکه به طور جزئی پاره می شود و معمولاً خونریزی ندارد.ج) تیغه ای: پرده تیغه ای یا دو سوراخی، پرده ای است که یک تیغه ممتد در طول واژن دارد. خون ریزی دارد.د) غربالی: پرده غربالی یا سوراخ سوراخ، پرده ای است که به طور کامل در عرض مهبل کشیده شده امّا سطح آن سوراخ سوراخ است. خون ریزی دارد.ھ) پرده بسته: پرده بسته یا پرده بدون سوراخ، پرده ای است که تنها با خروج نوزاد پاره می شود. امّا به صورت خطوط نامنظم گوشتی پیرامون ورودی واژن باقی می ماند. همان طور که قبلا هم گفتیم، در دخترانی که به سن بلوغ می رسند. در صورتی که دارای پرده بسته باشند، خون قاعدگی پشت آن جمع شده و نمی تواند خارج شود و در نتیجه باعث بروز درد می شود. اینگونه افراد باید به پزشک مراجعه نمایند تا طی عمل جراحی و ایجاد برش در سطح پرده، خون قاعدگی از آن خارج شود.