به گزارش سایت  طبتاج   گزارش پیش رو از آن دستنوشته هایی است که فقط افرادی آن را بدقت و موشکافانه مطالعه می کنند که یا در شرف ازدواج و درگیر انتخاب همسر هستند، یا زیر یک سقف مشترک رفته اند و می خواهند بدانند چگونه و براساس چه معیارهایی می توانند در زندگی مشترک به رضایت زناشویی دست یابند.

حال از شما می پرسیم آیا می دانید مفهوم رضایت زناشویی چیست و چه ارتباطی با رضایت جنسی دارد؟ آیا می دانید برای رضایت از زندگی زناشویی باید به همسر و زندگی وابسته بود یا دلبسته؟ آیا جوانان در شرف ازدواج می دانند باید چه ملاک ها و معیارهایی را مورد سنجش قرار دهند تا بتوانند متوجه شوند که در آینده با شریک زندگی شان به رضایت زناشویی و جنسی خواهند رسید یا نه؟ اینها پرسش​هایی است که فاطمه پایروند، مشاور خانواده به آن پاسخ می دهد.

زمانی که زن و شوهر از ازدواج با یکدیگر و با هم بودن احساس شادمانی و خرسندی کنند، یعنی شرایط موجود در روابط زناشویی آنان با وضع مورد انتظارشان منطبق باشد، نشان دهنده رضایتمندی زناشویی آنهاست، این را پایروند می گوید و می افزاید رضایت بخش بودن روابط میان همسران از طریق علاقه متقابل، میزان مراقبت از همدیگر، پذیرش و تفاهم با یکدیگر، توافق در امور اقتصادی و موفقیت در تربیت فرزندان سنجیده می شود و اغلب به صورت درونی احساس می شود. اما در مقابل اگر بین همسران رضایتمندی زناشویی برقرار نباشد، مشکلات موجود میان همسران به حدی زیاد می شود که آنها احساس می کنند نیازها و انتظاراتشان برآورده نمی شود و متاسفانه بیشتر زوج ها در این دوره به دلیل انتخاب نادرست و ناآگاهانه، در جایی میان این دو قطب قرار دارند یعنی در مواردی بین آنها توافق برقرار است و در مواردی نه.

پایروند با اشاره به این که یکی از مهم ترین ملاک هایی که سبب دوام و استحکام رضایتمندی زناشویی همسران می شود توجه زن و شوهر به غریزه و تمایلات جنسی یکدیگر است، می گوید غریزه جنسی از تولد تا مرگ همیشه همراه انسان است و بیش از هرچیز زندگی انسان را تحت تاثیر قرار می دهد و همسرانی که دارای رضایتمندی زناشویی بالا هستند میل جنسی بالاتری نسبت به یکدیگر دارند.

او می افزاید: تحقیقات نشان می دهد مسائل جنسی از لحاظ اهمیت در ردیف مسائل درجه اول یک زندگی زناشویی قرار دارد و سازگاری و رضایت در روابط جنسی از مهم ترین علل خوشبختی زندگی مشترک است. چنان چه این روابط ارضا کننده و کامل نباشد، به ناراحتی شدید، اختلافات و حتی از هم پاشیدگی خانواده منجر می شود. در نتیجه می توان گفت رضایت جنسی یکی از ملاک های بارزی است که می تواند به دوام و استمرار رضایت از زندگی زناشویی کمک بسزایی کند.

دلبستگی آری ، وابستگی هرگز

اما برای آن که به ملاک هایی که موجب رضایت زناشویی می شود دست یابیم باید دلبسته همسر و زندگی باشیم یا وابسته؟

پایروند با تاکید بر این که باید در زندگی مشترک دلبسته بود تا وابسته، می گوید در وابستگی، زن یا شوهر یا هر دوی آنها چنان مجذوب یکدیگر می شوند که احساس می کنند بدون هم نابود می شوند. چنین همسرانی به تنهایی قدرتی در تصمیم گیری های روزمره شان ندارند و همواره این ترس و اضطراب را دارند که در نبود هم چگونه به فردیت برسند. آنان براحتی نمی توانند احساساتشان را بیان کنند و دلیل مخالفتشان را به همسر بگویند و در واقع تبدیل به فردی بله گو می شوند و همیشه برای تصمیم گیری، نیاز به کسی دارند تا اطمینان دهد کارشان درست است و در نتیجه هیچ گاه نمی توانند به آنچه لیاقتشان است و به آنچه می خواهند، برسند و همواره از این وضع ناراضی اند. این مشاور خانواده تصریح می کند وابستگی می تواند به هرعامل دیگری غیر از همسر همچون اینترنت، موبایل، کار، پول، منصب، موادمخدر و حتی دوستان نیز باشد که در صورت از دست دادن آنها آرامش، هویت، استقلال و سلامت جسم و روان فرد گرفته می شود.

ولی در دلبستگی یا پیوستگی، همسران خود را با آنچه هست هماهنگ کرده و به آن عشق می ورزند و با حفظ فردیت خود احساس وحدت و یگانگی می کنند و در این صورت از وجود هم لذت می برند و همواره شاد و خشنودند و اگر در این شیوه ارتباطی مشکل یا سختی و خللی هم ایجاد شود باز هم احساس رضایت می کنند و می توانند حال خوبشان را حفظ کنند و اعتماد به نفس داشته باشند. در واقع در دلبستگی یا همان عشق سالم ما فردیت و هویت طرف مقابل را تهدید نمی کنیم و فردیت خودمان هم تهدید نمی شود و زن و شوهر در کنار هم با موفقیت و تفاهم پیش می روند و از شرایط موجود راضی اند.

این مشاور خانواده ادامه می​دهد ، اما متاسفانه ما آدم ها همیشه از یک طرف بام می افتیم و کمتر به اعتدال می رسیم. برخی از ما مثل گیاه عشقه در ساقه دیگری می پیچیم و از آن تغذیه می کنیم و هیچ باکی نداریم که همین طور به زندگی انگلی خود ادامه دهیم. اما در مقابل برخی دیگر از ما با وسواس مراقب هستیم که به کسی وابسته نشویم در نتیجه هیچ گاه با کسی دوست صمیمی نمی شویم یا اگر حس کنیم کسی دارد پا را از مرزهایی که ما برای خود تعیین کرده ایم فراتر می گذارد و به ما نزدیک می شود سریع پا پس می کشیم. بعضی حتی تن به ازدواج نمی دهند که مبادا به همسر خود وابسته شوند. یا اگر ازدواج کردند مرتب به همسر خود گوشزد می کنند مراقب باش به من وابسته نشوی و باید آگاه بود که این افراط و تفریط ها به صمیمیت و دوست داشتن ربطی ندارد و موجب رضایتمندی از زناشویی نمی شود.

ازدواج نکرده ها بخوانند

پایروند در پاسخ به این پرسش که جوانان در شرف ازدواج باید چه ملاک ها و معیارهایی را مورد سنجش قرار دهند تا بتوانند در آینده با شریک زندگی شان به رضایتمندی زناشویی برسند می گوید، هر اندازه دختر و پسر از نظر ویژگی های گوناگون به هم نزدیک تر باشند، ترکیب آن دو در زندگی زناشویی استوارتر و عمیق تر خواهد بود. این مجموعه ویژگی ها در منابع اسلامی با عنوان کفویت عنوان شده است که در ابعاد گوناگونی مانند سن، وضعیت روانی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و تحصیلی قابل بررسی است. او به طور خلاصه ملاک هایی را که هنگام ازدواج باید مد نظر گرفت عنوان می کند.

ایمان و دینداری: پایبندی به ارزش های دینی بدون شک یکی از عوامل خوشبختی و تعهد در زندگی است که قبل از وارد شدن به زندگی زناشویی بخصوص در دوران نامزدی، باید به طرز تفکرات و عقاید دینی طرف مقابل پرداخت. تحقیقات نشان می دهد اعتقادات و نگرش های زن و مرد پس از ازدواج ادامه می یابد و اگر زن و شوهر از یک مذهب ولی دارای اعتقادات و دید فلسفی متفاوت نسبت به اصول و موازین مذهبی باشند، به اختلافات بسیاری منجر شده و می تواند دیگر مسائل زندگی را تحت الشعاع قرار دهد.

اصالت خانوادگی و تشابه طبقاتی: شناخت خصوصیات و وضع تربیتی ـ فرهنگی خانواده همسر آینده در ایجاد تفاهم بین دختر و پسر موثر بوده و باعث سازگاری می شود. در یک ازدواج مطلوب، همیشه باید تا آنجا که امکان دارد تشابه طبقاتی وجود داشته باشد. هرچه زن و شوهر از نظر طبقاتی شباهت داشته باشند، امکان رضایت، خوشبختی و سعادت بیشتر است.

سن: تناسب سنی بین زن و مرد، تشابه نیازها و علایق و توقعات و انتظارات را تا حدودی به دنبال دارد. کارشناسان خانواده، دو تا شش سال اختلاف سن بین زن و مرد را توصیه می کنند.

تحصیلات: تشابه تحصیلی موجب تفاهم می شود و در رشد و تعالی فکری افراد نقش بسزایی دارد.

وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی خانواده: تشابهات خانواده های دختر و پسر از نظر وضعیت اجتماعی و اقتصادی یک اصل مهم در ایجاد تفاهم های بعدی بین زن و مرد است. چون به این ترتیب هیچ کس نسبت به دیگری احساس برتری نمی کند و پذیرش بهتری نسبت به همدیگر خواهند داشت.

زمینه های فرهنگی: ارزش های فردی و اجتماعی، آداب و رسوم، رفتار و سلوک، حتی آداب لباس پوشیدن و غذاخوردن زن و مرد می تواند زمینه های همدلی بیشتر را بین آن دو پدید آورد. به همین سبب شناخت زن و مرد از فرهنگ همسر آینده، اهمیت بسیاری دارد.

پختگی روانی و رشد عاطفی ـ فکری طرفین: این ویژگی به سن بستگی ندارد و از آنجا که رشد عاطفی ـ فکری با رشد هوشی رابطه مستقیم دارد، اختلاف زیاد در این زمینه سبب بروز اختلافات و نارضایتی زناشویی می شود.

توافق و طرز فکر درباره امور جنسی: در این زمینه بهتر است دختر و پسر تا حدودی از میزان غرایز و تمایلات جنسی یکدیگر آگاه شوند. این آگاهی می تواند از طریق مراجعه به مشاوران و روانشناسان خبره و کارآمد باشد یا از طریق طرح پرسش​هایی شخصی باشد که موجب پی بردن به وضعیت مزاج جنسی طرف مقابل می شود.

پایروند خاطر نشان می کند نکته ای که یادآوری آن ضروری به نظر می رسد این که ملاک های فوق هیچ یک به تنهایی نمی تواند عامل موفقیت و رضایتمندی در زندگی زناشویی شود. افراد باید مجموعه عوامل گوناگون موثر بر انتخاب خود را اولویت بندی کنند و با این اعتقاد که هیچ کس کامل نیست به نوعی مصالحه دست یابند.