به گزارش سایت خبری طبتاج

زگیل مقعدی چیست؟

زگیل های مقعدی ، زگیل های کوچکی هستند که می توانند در داخل و اطراف مقعد ایجاد شوند. به این حالت Condyloma acuminata نیز گفته می شود. زگیل مقعدی نوعی زگیل تناسلی است.
در بیشتر موارد ، زگیل باعث ناراحتی یا درد نمی شود. با این حال ، اگر به اندازه قابل توجهی بزرگ شوند ، می توانند تحریک کننده شوند و ممکن است خارش یا خونریزی کنند. در صورت عدم بروز علائم ، افراد مبتلا به زگیل مقعد ممکن است حتی نسبت به وجود آن ، آگاهی پیدا نکنند.
زگیل مقعد ممکن است فقط در یک نقطه به وجود آید یا ممکن است با گذشت زمان به قسمت های مختلف دستگاه تناسلی و مقعد سرایت کند.

علائم زگیل مقعدی چیست؟

زگیل مقعدی در داخل و اطراف ناحیه مقعد یافت می شود. آنها ابتدا به شکل دانه های کوچک نمایان پیدا میکنند که ممکن است از سر یک سوزن بزرگتر نباشند. در ابتدا ، آنها ممکن است خیلی کوچک باشند و مورد توجه قرار نگیرند. آنها می توانند با رشد خود یک زگیل تناسلی بزرگ شبیه به گل کلم ایجاد کنند ، یا ممکن است چند زگیل تناسلی در کنار هم بوجود آیند و موجب آزار فرد مبتلا گردد. زگیل مقعدی ممکن است به رنگ نارنجی ، زرد ، صورتی یا قهوه ای روشن باشد و ممکن است با رنگ پوست شما ترکیب شود.

زگیل مقعدی اغلب بدون درد یا ناراحتی رخ می دهد. علائم دیگر زگیل های مقعدی نادر است اما می تواند شامل خارش ، خونریزی یا ترشح از مقعد باشد. فرد مبتلا به زگیل مقعدی نیز ممکن است احساس کند که در ناحیه مقعد خود توده ای دارد.
زگیل ممکن است همزمان با داشتن زگیل مقعد روی سایر قسمتهای بدن نیز رخ دهد. زگیل های تناسلی در زنان ممکن است روی واژن یا قسمت خارجی رحم ظاهر شود. زگیل های تناسلی در مردان می توانند روی آلت تناسلی ، ران یا کشاله ران ایجاد شوند.
همچنین ممکن است زگیل روی دهان یا گلو شخصی که دارای HPV است رشد کند. رابطه جنسی دهانی با شخصی که زگیل تناسلی دارد ، یا بوسیدن عمیق فرد با زگیل گلو نیز می تواند منجر به عفونت شود.

افراد در معرض ابتلا به زگیل مقعدی

در موارد زیر شما در خطر بیشتری برای ابتلا و انتقال زگیل مقعدی هستید:

• داشتن رابطه جنسی بدون محافظت (استفاده نکردن از کاندوم)
• داشتن چند شریک جنسی
• داشتن رابطه جنسی از مقعد
• داشتن رابطه جنسی یا رابطه نزدیک به شخصی که به ویروس HPV آلوده بوده است.
• داشتن رابطه جنسی در سن پایین
• ضعف دستگاه ایمنی به دلیل بیماری یا داروها

در هر حال، حتی اگر شما فقط یک شریک جنسی داشته باشید می توانید به زگیل مقعد مبتلا شوید و کاندوم کاملا از شما در برابر این ویروس محافظت نمی کند.

چه عواملی باعث ایجاد زگیل مقعد می شود؟

زگیل های تناسلی ، از جمله زگیل های مقعدی ، در اثر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. HPV یک عفونت مقاربتی است. در جوانان ، HPV ممکن است به تنهایی از بین برود و ممکن است هیچ نشانه و علائمی ایجاد نکند. با این حال ، ویروس می تواند در بدن به مدت طولانی باقی بماند و باعث ایجاد زگیل تناسلی شود. برخی از انواع HPV باعث ایجاد زگیل تناسلی و برخی دیگر ممکن است منجر به سرطان شوند ، اما نوع HPV که باعث ایجاد زگیل مقعد و دستگاه تناسلی می شود عموماً منجر به سرطان نمی شود.
به طور کلی HPV از طریق تماس مستقیم با دهان ، مقعد ، آلت تناسلی یا واژن فرد مبتلا به HPV از یک شخص به فرد دیگر پخش می شود. زگیل تناسلی می تواند از طریق تماس پوست به پوست منتقل شود. حتی اگر HPV در فردی مشاهده نشود، ممکن است باعث انتقال زگیل تناسلی شود.
براساس منبع قابل اعتماد مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ، زگیل های تناسلی بیشتر از طریق رابطه جنسی مقعد و واژن گسترش می یابد. همچنین این منبع اظهار می دارد که تقریباً همه مردان و زنانی که از نظر جنسی فعال هستند ، HPV را در بعضی از نقاط زندگی خود دریافت می کنند.

بیشتر بخوانید: تبخال تناسلی

چه کسی در معرض خطر زگیل های مقعدی است؟

اگر در معرض خطر انقباض و گسترش زگیلهای مقعد هستید ، خطر بیشتری دارید اگر:
- رابطه جنسی محافظت نشده (از محافظت از مانع مانند کاندوم یا سد دندانی استفاده نمی شود) داشته باشید
- شرکای جنسی متعدد داشته باشید
- مقاربت داشته باشید
- رابطه جنسی یا تماس صمیمی با شخصی با علائم HPVداشته اید
- در سنین پایین رابطه جنسی برقرار کنید
- سیستم ایمنی بدنتان با بیماری یا دارو به خطر می افتد
با این وجود ، می توانید زگیل های مقعدی را حتی اگر تنها یک شریک جنسی دارید ، داشته باشید و شاید استفاده از کاندوم ، محافظت کامل در برابر آنها را نداشته باشد.

زگیل مقعد چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک می تواند با معاینه چشمی زگیل مقعدی را تشخیص دهد. برخی از پزشکان در طول معاینه اسید استیک (سرکه) را بر روی برجستگی ها اعمال می کنند. این امر باعث می شود که برجستگی ها سفیدتر شده و نمایان تر شوند. اما ، برای تشخیص زگیل مقعدی این کار لازم نیست.
معاینه برای زگیلهای مقعدی شامل یک معاینه داخلی با ابزاری به نام آنوسکوپ است تا به دنبال زگیل در داخل کانال مقعد بگردید. پزشک شما همچنین ممکن است معاینه کاملی از ناحیه لگن شما انجام دهد تا به دنبال اشکال دیگر زگیل تناسلی باشد. برای زنان ، این ممکن است شامل پاپ اسمیر باشد.

زگیل های مقعد چگونه درمان می شوند؟

انتخاب روش درمانی به تعداد و محل زگیل ، ترجیح بیمار و تجربه ارائه دهنده بستگی دارد.

داروهای موضعی

درمان با داروی موضعی ممکن است برای زگیل هایی که بسیار ناچیز هستند و محدود به قسمت بیرونی مقعد هستند ، کافی باشد. در این حالت ، باید از داروی تجویز شده برای زگیل های مقعد استفاده شود. ضد زگیل های بدون نسخه برای استفاده در ناحیه مقعد یا دستگاه تناسلی در نظر گرفته نشده اند. حتما از استفاده از آنها بر روی زگیل های مقعدی خودداری کنید.
کرایوتراپی در این روش از نیتروژن مایع برای یخ زدن زگیل استفاده می شود. پس از انجماد ، زگیل ها از بین می روند.
برق، در این روش پزشکان برای سوزاندن زگیل از جریان الکتریکی استفاده می کنند.
درمان با لیزر. لیزر درمانی از انرژی منتقل شده از یک نور شدید استفاده می کند. این روش معمولاً فقط برای موارد دشوار استفاده می شود.
اگر زگیل گسترده باشد ، ممکن است مراحل درمانی انجام شود و در بعضی موارد ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد.

کرم های موضعی شامل موارد زیر هستند:

• ایمیکوئیمود (آلدرا و زیکلارا)
• پودوفیلوکس (کوندیلوکس)
• پودوفیلین (پودوکون)
• تری کلرو استیک اسید (TCA)
• بای کلرو استیک اسید (BCA)

گزینه های جراحی

گزینه های جراحی ممکن است برای زگیل های بزرگتر که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند یا برای زگیل های مقعد واقع در مجرای مقعد موثر باشد. درمان جراحی معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود. این بدان معنی است که می توانید در همان روز پس از انجام عمل جراحی به خانه بروید.
بعد از انجام عمل جراحی الکتروکاردیو ، کرایوتراپی یا درمان جراحی زگیل مقعد ، بیشتر افراد برای چند روز احساس ناراحتی میکنند. برای کمک به کاهش ناراحتی ، پزشک ممکن است داروهای ضد درد را تجویز کند. توانایی شما برای کار کردن یا انجام فعالیتهای عادی ، به میزان معالجه شما بستگی دارد.