به گزارش سایت  طبتاج  ،شپش ناحیه تناسلی ، بیماری تریکوموناس واژینالیس ، التهاب آلت تناسلی و دیگر بیماریهای پوستی ناحیه تناسلی زنان با وجود زندگی بصورت تجرد، عدم استفاده از توالت های عمومی و وسواس بودن در رعایت دقیق اصول بهداشت شخصی، ممکن است افراد را تحت تاثیر و ابتلا به خود قرار دهند .

اگر شما در حال حاضر از ترشحات زیاد مهبل، التهاب آلت تناسلی یا بیماری پوستی در ناحیه تناسلی مانند خارش قسمت خارجی دستگاه تناسلی رنج می برید، در صورتی که بدانید ۲۰ درصد از خانم هایی که به متخصص زنان مراجعه می کنند یکی از همین ناراحتیها را دارند، کمی تسکین خاطر پیدا می کنید .

با ما همراه باشید تا درباره شپش ناحیه تناسلی ، ترشحات مهبلی ، بیماریهای پوستی دستگاه تناسلی زنان ، مشکلات مهبلی و واژن ، اطلاعات مفیدی به دست آورید .

شپش ناحیه تناسلی چیست ؟

ممکن است برای بیشتر افراد این سوال پیش آید که اصلا شپش ناحیه تناسلی چیست ؟ شاید شما شپشک را تحت نامهای متفاوتی بشناسید، ولی در هر حال بد نیست بدانید که شپش ناحیه تناسلی می یک بیماری پوستی در ناحیه تناسلی است که می تواند به صورت واگیر در بین افراد پراکنده شود.

بر خلاف شپش سر، این موجود بیشتر در موهای شرمگاه فعالیت می کند. با توجه به ازدیاد روابط جنسی در بین جوانان در جوامع منحط ناراحتی هایی که این موجود شش پا در قسمنهای مجاور دستگاه تناسلی تولید می نماید یک مسئله مهم است.

چطور به شپش ناحیه تناسلی آلوده می شوید؟

به سادگی. اگر چه ارتباط جنسی با شخص آلوده سهل تر ین راه است، ولی در مواردی در آغوش گرفتن نیز باعث انتقال شپشک می گردد. علاوه بر تماس فیزیکی، این موجودات می توانند از طریق اشیائی مانند ملافه، پتو، کیسه خواب، لباس، توالت های فرنگی و غیره نیز منتقل گردند.

علائم آلودگی به شپش ناحیه تناسلی چیست؟

در قسمتهای آلوده به شپش ناحیه تناسلی ، خارش فوق العاده شدید است و مخصوصا خارش در اواسط شب به اوج خود می رسد. خارش در اثر ماده زیان آوری است که توسط این موجود خون آشام کوچک در داخل پوست تزریق می شود. پس از اینکه شپشک بر روی بدن قرار گرفت، چون برای ادامه زندگی به خون انسان نیاز دارد، در زیر پوست رخنه کرده و سر خود را داخل پیاز موها مخفی می کند.

چطور می توانید اطمینان پیدا کنید که به شپش ناحیه تناسلی آلوده شده اید؟

به وسیله نگاه کردن دقیق. اگر چه در یک آلودگی معمولی ممکن است ۷-6 شپشک بالغ موجود باشند، ولی یافتن یکی از آنها به سادگی امکان پذیر نیست. هر شپشک در حدود 2/1 میلی متر قطر دارد و برای دیدن آن ممکن است به یک عدسی احتیاج باشد. یکی از علائم دیگر آن تخمهای شپشک است که کوچک (5/0میلی متر)، بیضی شکل و سفید رنگ هستند تخمها معمولا در محل اتصال موبه پوست قرار دارند.

در مقابل این موجودات کثیف چه می توان کرد؟

در وهله اول ترسی به خود راه ندهید. هر چند این موجودات مضر باشند، ولی ناقل بیماری خطرناکی نیستند.

موهای شرمگاه را نتراشید و از داروهای موضعی استفاده نکنید. درمان خودسرانه توسط خودتان ممکن است باعث التهابات شدید پوست بشود و شپشک با خیال راحت به زندگی خود ادامه دهد.

بهترین کار این است که به یک پزشک یا مرکز بهداشت مراجعه نمائید. برای اطلاعتان بد نیست بدانید که ممکن است هنگام پرو لباس در یک فروشگاه نیز براحتی به شپشک آلوده شوید. بنابراین، در هنگام تردید فورا به پزشک مراجعه کنید. اکثر پزشکان حتی حاضرند از طریق تلفن شما را یاری دهند.

بهترین روش درمان بیماری پوستی در ناحیه تناسلیِ شپشک چیست؟

داروی kwell این دارو بصورت شامپو، لوسیون با کرم موجود می باشد و احتمالا موثرترین ماده ضد شپشک است در صورتیکه موهای شرمگاه خود را به مدت 4 دقیقه با این شامپو شستشو داده و بعد خشک نمائید، معمولا تمام ناراحتی بر طرف می شود، شپش ناحیه تناسلی از بین می روند و تخمهای باقیمانده آنها را می توان با یک شانه ظریف از داخل موها خارج ساخت.

در مواردی استفاده از شامپوی ضد شپش ناحیه تناسلی ، برای مدت 48 ساعت ضروری است. در صورتی که از لوسیون با کرم حاوی Kwell استفاده می کنید، مناطق آلوده را چرب نموده و برای مدت ۲ ساعت آن را رها نمائید. نظر به این که لوسیون و کرم شپشک های روی لباس را (در قسمت های آلوده) از بین می برند، نسبت به شامپو برتری دارند. در صورت لزوم می توانید پس از 4 روز مجددا از دارو استفاده کنید.

چطور می توانید از برگشت شپشک جلوگیری کنید؟

باید تمام لباس ها، ملافه ها، پتوها، کیسه های خواب، روتختی ها و هر چیز دیگری که در طول آلودگی با بدن شما تماس داشته است، در آب جوش شسته شوند.

علاوه بر این، در صورتی که از توالت فرنگی استفاده کرده اید محل نشستن را کاملا تمیز کنید و به همسر و سایر اعضاء خانواده خود نیز توصیه نمائید . از داروی Kwell استفاده کنند. در صورت امکان، حتی تشک مورد و استفاده خود را نیز بشوئید. شپشکها در صورتی که از خون انسان تغذیه نکنند بعد از ۲۹ ساعت از بین می روند. در حدود ۱۰ روز طول می کشد تا , تخم شپشک بارور شده و موجود جدیدی بوجود آید. تمام وسائل مورد استفاده باید عاری از شپشک و تخم آن باشند و پس از شستشو حداقل برای مدت دو هفته مورد استفاده قرار نگیرند.

با سایر بیماریهای پوستی الت تناسلی و ناراحتی های این ناحیه چه باید کرد؟

پوست قسمت های خارجی آلت تناسلی کمی ملتهب می شود. تنها علامت این ناراستی سرخ شدن مختصر پوست آلت و احساس خارش می باشد. واکنشهای شدید تری که ممکن است به وجود آیند شامل تورم لب های آلت و تاول های حبابی شکل می باشد که به تدریج خوب می شود.

اگر شما دارای پوست حساسی هستید و یا اصولا نسبت به برخی مواد حساسیت دارید، هر عامل دیگری نیز می تواند باعث التهاب آلت تناسلی و بروز بیماریهای پوستی الت تناسلی تان بشود. حتی یک صابون و یا پودر لباسشوئی جدید می تواند برای شما ایجاد ناراحتی نماید. محصولاتی که برای تولید کف در وان استفاده می شوند . یکی از عوامل تولید کننده التهاب آلت تناسلی در دختران جوان هستند. در بعضی از خانم هایی که نسبت به رنگ حساسیت دارند، کاغذ توالت رنگی نیز می تواند یک عامل مولد حساسیت و ایجاد بیماریهای پوستی الت تناسلی باشد.

کاپوت، ترکیباتی که برای شستشوی داخل مهبل به کار می روند، کف های مخصوص ضد حاملگی، دستمال های مرطوب، مواد مصنوعی که در ساختن زیر پوش ها بکار می روند ، جوراب شلواری،شورت، شکم بند و اسپری های خوشبو، همگی می توانند خانم های حساس را دچار بیماریهای پوستی دستگاه تناسلی زنان کنند.

حساسیت به برخی از داروها نیز می تواند موجب التهاب آلت تناسلی گردد. برخی از داروها مانند آسپرین، فناسیتین، داروهای سولفاء فنل فتالئین ا انواعی از مواد ملبن (مثلا Feen-a-Mint و Ex- Lax ) در مواردی مسئول التهاب آلت تناسلی بوده اند.

درباره حساسیت آلت تناسلی به مواد چه باید کرد؟

معالجه بستگی به شناسائی و یا کاهش اثر ماده حساسیت زا دارد . نباید از صابون و آب گرم استفاده شود. برای تسکین و راحتی موقتی، استفاده از کمپرس سرد اسید بوریک (یک قاشق غذاخوری در یک لیتر آب) ممکن است تا بهبودی کامل، موثر باشد. علاوه براین، بدن خود را به ملایمت و به موقع خشک نموده و از پوشیدن زیر پوش نایلونی و یا لباسهای چسبان، که مانع خروج رطوبت می شوند و التهاب پوست را شدت می دهند، خودداری نمائید. در این موارد زیر پوشهای گشاد و پنبه ای مناسب هستند.

علاوه براین، استراحت نیز لازم است و امکان دارد پزشک داروهای موضعی تجویز نماید. در حالات شدید ممکن است برای کاهش بیماریهای پوستی دستگاه تناسلی زنان نظیر التهاب آلت تناسلی ، چند روزی از آنتی هیستامین ها و یا کورتیزون استفاده شود.

چه چیزهای دیگری موجب التهاب آلت تناسلی می شود؟

ناراحتی های مهبل. بدون شک آلودگی های مهبل و ترشحات غیرطبیعی مهبل به طور غیر مستقیم در تولید التهاب آلت تناسلی موثرند.

آیا ترشح مهبل طبیعی است ؟

به طور یقین بله. ترشحات مهبل طبیعی و لازم است. بدون ترشحات دهانه رحم دیواره مهبل و غدد بارتولین، داخل مهبل مشابه لوله پوستی خشک می باشد. به همان صورت که دهان احتیاج به بزاق دارد، مهبل نیز محتاج به رطوبت است. در شرایط طبیعی و سلامت، غدد دهانه رحم ماده مخاطی شفافی تولید می نمایند که پس از ترشح به داخل مهبل، با سلولهای جدا شده از دیواره مهبل، باکتریهای طبیعی درون مهبل وترشحات غدد بارتولین مخلوط شده و سفید رنگ می شود.

علاوه براین، پس از اینکه ترشح سفید رنگ مهبل به قسمت خارجی مهبل و در مجاورت لباس زیر فرار گرفت، در پی کشیده شدن (در مجاورت هوا) به تدریح به رنگ زرد کم رنگی تغییر می کند. تا زمانی که ترشحات زیاد از حد نیستند هیچ گونه خارش، التهاب، ورم و بوی نامطبوعی ایجاد نمی شود. در موارد خاصی بر میزان ترشحات مهبل به طور موقت افزوده می گردد.

چه عوامل باعث افزایش ترشحات مهبل است؟

عوامل متعددی از قبیل نوسان در مقدار استروژن، فشارهای روحی و هیجانات جنسی باعث افزایش ترشحات مهبل می شوند.

در طول تخمک گذاری، افزایش مقدار استروژن موجب زیاد شدن ترشحات دهانه رحم می شود و در این موقع متوجه ترشح یک ماده مخاطی شفاف می گردید. به همین جهت خانمی هائی که استروژن را به صورت قرص ضد حاملگی به میزان زیادتری مصرف می کنند به همان نسبت ترشحات مهبلی بیشتری دارند .

هیجان و تحریکات جنسی نیز به طور موقت از عوامل ترشح مهبل به شمار می روند. در طول هیجانات جنسی، ترشحات شفاف و زیادی که سرتاسر مهبل را فرا می گیرد، در حقیقت مربوط به ترشحات دیواره مهبل و أتساع رگهای خونی با اطراف مهبل می باشد. حتی در زنان مسن (بالاتر از ۱۰ سال) نیز، در صورتی که خوب تحریک شوند، مهبل لغزنده و نرم می شود. بنابراین، در مواقع تحریکات جنسی عواملی مانند: سن، کمبود نسبی استروژن و برداشتن قبلی رحم با عمل جراحی از مرطوب شدن مهبل نمی کاهند. معهذا، سن به تنهایی می تواند بر سایر ترشحات طبیعی مهبل موثر باشد.

چگونه سن بر ترشحات مهبلی اثر می گذارد؟

به تدریج که از میزان استروژین در خانم های یائسه کاسته می شود، دیواره ضخیم، آبدار و چین دار مهبل نسبتا نازک، خشک و صاف می گردد. ترشحات دهانه رحم کم شده و تعداد باکتری های طبیعی که بطور غیر مستقیم مسئول اسیدی نمودن مهبل هستند تقلیل می یابند. در نتیجه ترشحات مهبلی کم و قلیائی می شود.

چرا ترشحات طبیعی مهبل خانم های جوان تر اسیدی است؟

به منظور حفاظت. اسیدی بودن داخل مهبل رشد برخی از میکروار گانیسمهای موثر بر ترشحات مهبل را کاهش می دهد . برای مثال، در سال های باروری، کم شدن طبیعی و دوره ای اسیدیته مهبل قبل و بعد از قاعدگی ممکن است برای موجودات موذی محیط مناسبی تولید نماید و حتی ترشحات غیر طبیعی مهبل را شدیدتر کند. خون قاعدگی نیز می تواند برای رشد موجودات موذی ناخواسته یک محیط مناسب ایجاد نماید.

کدام موجود موذی در این محیط رشد می کند ؟

به استثنای سوزاک ، در بعضی از. خانم های بالغ مهمترین عامل ایجاد ناراحتی و ترشحات غیر طبیعی مهبل تریکوموناس واژینالیس (پروتوزا)، کاندیدا آلبیکانز (فارج) و هموفیلوس واژینالیس (باکتری) هستند.

اگرچه این اسامی احتمالا به زودی فراموش می شوند، ولی در صورتی که با یکی از آنها مواجه شده باشید، به این زودی ها فراموشتان نمی شود.

درباره تریکوموناس واژینالیس چه می دانید؟ ترشحات آبکی واژن نشانه چیست؟

برای ساده شدن ، تریکوموناس واژینالیس را به اختصار TV می نامیم. در مواردی که فرد شاهد ترشحات آبکی است از خود این سوال را می پرسد که ترشحات آبکی واژن نشانه چیست ؟ در واقع می توان گفت که TV مهبلی که یک پورتوزاتک سلولی و میکروسکپی می باشد مولد یک ماده مترشحه آبکی، بد بو، به رنگ متمایل به زرد یا متمایل به سبز-سفید می باشد. در آلودگی های شدید، این ماده به حدی زیاد می شود که موجب التهاب آلت تناسلی ، سوزش قسمت داخلی ران در مجاور آلت تناسلی و مناطق مجاور مخرج می گردد.

خارش، سوختگی، التهاب و درد ناحیه خارجی مهبل وآلت تناسلی به حدی است که احساسات جنسی هر زنی را از بین می برد. در موقع آلودگی حاد توسط TV ، مقاربت دردناک است.

عفونت تریکوموناس از کجا می آید؟

در حقیقت هیچکس نمی داند. اگرچه از هر زن یک نفر علائم مربوط به آلودگی را نشان می دهد، ولی این موجود از ساکنان طبیعی مهبل یا قسمت دیگری از بدن انسان نیست. علاوه براین، آلوده شدن مهبل به TV از طریق آلوده شدن مهبل به مواد دفعی و یا آمیزش دهنی انجام نمی پذیرد. حتی اگر TV به طریقی وارد دهان بشود و یا به داخل مخرج راه یابد، در این دو محیط نمی تواند برای مدت طولانی زنده بماند و موجب آلودگی مهبل بشود.

پس خانم ها چطور به عفونت تریکوموناس آلوده می شوند؟

چون در مجرای ادراری تناسلی ۸۰-6۰ درصد از شوهران خانم های آلوده، آمیزش با شوهر آلوده ایجاد می شود. این طریق انتقال ممکن است از طریق آلت تناسلی مرد به آلت تناسلی زن انجام گیرد. بدیهی است TV در دهان و مخرج پس از مدت کوتاهی از بین می رود. بنابراین، دهان و مخرج محیط مناسبی برای رشد TV نیستند. با توجه به این موضوع، مردها فقط از طریق آمیزش با زنان آلوده TV را دریافت می کنند. علاوه براین، پس از یکبار انتقال، TV بسادگی بین دو زوح رد و بدل می شود.

آیا مردها هم از بیماری تریکوموناس رنج می برند؟

به ندرت، تنها تعداد معدودی از مردانی که در مجرای ادراری تناسلی آنها TV موجود است در موقع انزال احساس سوزش می کنند. بنابراین، تعداد زیادی از مردها ممکن است بدون اینکه خود بدانند ناقل TV به همسر خود باشند.

آیا برای شناسائی TV در مهبل روش خاصی وجود دارد؟

علاوه بر ترشحات فراوان و بد بوی مهبل ، که مشخص کننده آلودگی حاد بوسیله TV است، برای اطمینان بیشتر می توان آزمایش میکروسکوپی نیز انجام داد.

با این وجود ، چون تعداد زیادی از خانم ها این موجود را بدون علائم شدید با خود دارند، اکثر پزشکان گهگاهی ترشحات مهبل را برای تشخیص مورد آزمایش قرار می دهند. جالب است بدانید که Tv را می توان به وسیله تهیه نمونه از ترشحات مهبل (آزمایش پاپ) شناخت.

آیا TV موجود در مهبل مسائل دیگری هم به وجود می آورد؟

مطالعات نشان داده است که آلودگی شدید مهبل یا دهانه رحم بوسیله TV وضعیت طبیعی ترشحات داخل مهبل را به هم می زند. در چنین مواردی اغلب TV مسئول بوده است.

در صورتی که درمان آلودگی به نحو مطلوبی انجام گیرد، پس از مدت کوتاهی سلول های مهبل و دهانه رحم به حالت طبیعی برگشته و نتیجه آزمایش پاپ نیز به گروه ۱ یا منفی تبدیل می شود.

برای درمان تریکوموناس واژینالیس چه باید کرد ؟

حتی اگر به علائمی از مرض مشاهده نشود، برای جلوگیری از اشاعه Tv شخص باید درمان بشود. در حال حاضر بهترین دارو برای درمان عفونت تریکوموناس واژن ، مدرونیدازود (Flagy) است. در حدود 95 درصد از خانم های آلوده پس از یک دوره استفاده از Flagy1 (از طریق دهان)، در صورتی که همسرشان نیز تحت درمان تریکوموناس واژینالیس باشد، بهبودی کامل حاصل می کنند.

در پی استفاده دارو ، کاهش ترشحات مهبل و کم شدن التهاب آلت تناسلی پس از ۳-۲ روز به خوبی محسوس است، ولی با از بین رفتن علائم بیماری نباید از ادامه درمان تریکوموناس واژینالیس از طریق مصرف دارو خودداری شود. استفاده ناقص از Flag۷۱۱ با تحت درمان قرار نگرفتن همسر از جمله عوامل اصلی خوب نشدن بیمار می باشند.

آیا درمان عفونت تریکوموناس واژن به طور موضعی امکان پذیر است؟

در حقیقت خیر. زیرا TV میتواند تا قسمت های بالائی مجرای ادرار ( میزراه و مثانه) نیز پیش برود و در مواردی هنگام خروج ادرار موجب سوزش بشود. در صورتی که تنها از طریق موضعی مانند استفاده از کرم، شستشوی داخل مهبل و غیره با TV مبارزه شود، مریض بطور کامل شفا نمی یابد.

مهمترین نتیجه ای که از این روش درمان حاصل می شود، کم شدن جمعیت TV در مهبل و راحتی موقت است، زیرا اینگونه درمان بر روی آلودگی احتمالی مجاری ادراری تاثیری نخواهد داشت و بنابراین، منابع آلوده که در خارج از مهبل قرار گرفته اند. از درمان به دور مانده و به عنوان یک منبع آلوده کننده باقی خواهند ماند. در مواردی درمان های موضعی مثلا شستشو در بعضی از خانم ها موجب تسریع آرامش و کم شدن ترشحات مهبلی می شود.