به گزارش سایت  طبتاج   درمان هایی مانند جراحی، پرتودرمانی و هورمون درمانی سرطان را از بین می برد یا دور میکند. با این حال، تمام این درمان ها می توانند عوارض جانبی جنسی داشته باشند. این عوارض می توانند شامل وجود مشکلات در نعوظ، ارگاسم و پدر شدن باشند.
در این مقاله به برخی از عوارض جانبی بالقوه جنسی در درمان سرطان پروستات و چگونگی مقابله با آنها خواهیم پرداخت.

آیا سرطان پروستات بر زندگی جنسی شما تاثیر می گذارد؟

عوارض جانبی جنسی اغلب موقت هستند، به ویژه اگر پزشک شما از جراحی عصبی استفاده کرده باشد. جراحی سرطان پروستات می تواند بر ارگاسم و توانایی شما برای داشتن فرزند تاثیر بگذارد. این امکان نیز وجود دارد زندگی جنسی شما در حالی که بدن شما بهبود می یابد، حفظ شود. حدود ۱ مرد از هر ۷ مرد در طول زندگی خود دچار سرطان پروستات میشود، و این رقم باعث میشود این بیماری شایعترین سرطان در مردان به شمار رود. سرطان پروستات غده ی گردو شکل که در اطراف مجرای ادراری قرار دارد را تحت تاثیر قرار میدهد.

درمان چگونه بر میل جنسی من تاثیر می گذارد؟

سرطان پروستات ممکن است باعث کاهش میل جنسی شما شود. دانستن اینکه شما سرطان دارید و تحت درمان قرار میگیرید، هر دو می تواند باعث شود شما احساس بیش از حد مضطربی به رابطه جنسی داشته باشید.

هورمون درمانی مورد استفاده برای درمان سرطان پروستات نیز می تواند بر میل جنسی شما تاثیر بگذارد. این درمان با کاهش سطح تستوسترون در بدن شما باعث کاهش رشد سرطان پروستات می شود. شما برای داشتن میل جنسی سالم، نیاز به تستوسترون دارید. هورمون درمانی به خاطر ایجاد اضافه وزن و یا افزایش حجم بافت پستان، نیز می تواند بر عزت نفس و تحریک جنسی شما تأثیر بگذارد. اگر سطوح هورمونی شما پایین باشند، پزشک ممکن است بتواند درمان جایگزین تستوسترون را به منظور بازگشت آن به حالت طبیعی تجویز کند. این جایگزینی به طرح کلی درمان سرطان شما بستگی دارد.

درمان چگونه بر اندام های جنسی من تاثیر میگذارد؟

بعضی از مردان متوجه میشوند که آلت تناسلی آنها بعد از درمان سرطان پروستات کمی کوچکتر شده است. در سال ۲۰۱۳، حدود ۳ درصد از شرکت کنندگان گزارش دادند که پس از پروستاتکتومی رادیکال یا پرتودرمانی به اضافه هورمون درمانی، اندازه آلت تناسلی کاهش یافته است. این مردان گفتند که آلت تناسلی کوچکتر آنها بر روابط آنها و رضایت آنها از زندگی تأثیر می گذارد.
برای مردانی که این مشکل را تجربه می کنند، تغییر در اندازه به طور کلی یک سانتی متر یا کمتر است. این کاهش در اندازه ممکن است به علت کوچک شدن بافت در آلت تناسلی باشد. این بافت ها ممکن است به علت آسیب عصبی و خونی خون کوچک شوند.

اگر نگران این عوارض جانبی هستید، از پزشک خود در مورد مصرف دارو برای اختلال نعوظ (ED) از قبیل سیالیس یا ویاگرا سوال کنید. افزایش جریان خون ناشی از این داروها میتواند باعث جلوگیری از کوچک تر شدن آلت تناسلی شما شود. این داروها به دستیابی و حفظ نعوظ نیز کمک می کنند.

آیا درمان باعث اختلال نعوظ می شود؟

وقتی که شما از لحاظ جنسی تحریک می شوید، اعصاب باعث می شوند که بافت در آلت تناسلی شما شل شود و خون به این اندام برسد. اعصابی که نعوظ را کنترل می کنند بسیار حساس هستند. جراحی یا پرتودرمانی برای سرطان پروستات میتوانند برای ایجاد اختلال نعوظ کافی باشند. هنگامی که شما اختلال نعوظ دارید، نمیتوانید به نعوظ برسید یا آن را نگه دارید.

پروستاتکتومی رادیکال یک عمل جراحی برای حذف غده پروستات است. هنگامی که جراح شما این غده را برمی دارد، ممکن است به اعصاب و عروق خونی که در طول آن جریان دارند، آسیب برسد. اگر آنها به اندازه کافی آسیب دیده باشند، نمیتوانید بعد از این عمل مثل قبل به نعوظ برسید.

امروزه پزشکان می توانند جراحی اضافه کردن عصب را انجام دهند، که کمک می کند تا از اختلال نعوظ دائمی جلوگیری شود. جراح شما باز هم می تواند این عصب ها و رگ های خونی را لمس کند، و باعث عوارض جانبی موقت اختلال نعوظ شود. بسیاری از مردان در طول چند هفته، ماه، یا حتی سالها پس از عمل، نعوظ را تجربه می کنند.

رادیوتراپی نیز عروق خونی و عصب هایی که نعوظ را کنترل می کنند، آسیب می زند. تا نیمی از مردانی که به خاطر سرطان پروستات رادیوتراپی انجام میدهند مبتلا به اختلال نعوظ هستند. در برخی از مردان این نشانه با گذشت زمان بهبود می یابد. گاهی اوقات عوارض جانبی تا چند ماه پس از درمان ظاهر نمی شوند. اگر اختلال نعوظ دیر شروع شد، این احتمال وجود دارد که از بین نرود.
چند روش درمانی می تواند به اختلال نعوظ کمک کند تا شما بتوانید مجددا نعوظ داشته باشید.

سیادنافیل (ویاگرا)، تادالافیل (سیالیس) و واردنافیل (لویترا) داروهایی هستند که عضلات را در آلت تناسلی شما شل می کنند تا بتوانید نعوظ داشته باشید. حدود ۷۵ درصد از مردانی که پروستاتکتومی با عصب اضافه یا پرتودرمانی انجام میدهند می توانند با این داروها به نعوظ دست یابند. قبل از مصرف این داروها، اگر دچار مشکلات قلبی هستید یا از مسدودکننده های آلفا برای هیپرپلازی خوش خیم پروستات استفاده میکنید، با پزشک خود مشورت کنید، زیرا این داروها ممکن است برای شما خطرناک باشند.

درمان های دیگر شامل موارد زیر می باشند:

MUSE یک شیاف است که شما آن را با اپلیکاتور به داخل مجرای ادرار وارد می کنید. این شیاف اجازه می دهد تا خون بیشتری به آلت تناسلی شما وارد شود.

پمپ خلاء دستگاهی است که خون را به آلت تناسلی وارد میکند تا نعوظ ایجاد شود.

هنگامی که آلت تناسلی شما سفت است، یک حلقه لاستیکی را در اطراف پایه قرار میدهید تا نعوظ را حفظ کند.

تزریقات قلمی، تزریقاتی هستند که شما خودتان به پایه آلت تناسلی خود می زنید. این تزریق اجازه میدهد خون به آلت تناسلی شما وارد شود تا بتوانید به نعوظ برسید.

اگر این درمان ها روی اختلال نعوظ تاثیری نداشتند، می توانید برای قرار دادن ایمپلنت در داخل آلت تناسلی خود عمل جراحی انجام دهید.

سپس، هنگامی که دکمه را فشار می دهید، مایعی به داخل آلت تناسلی از طریق پمپی که در داخل اسکروتوم قرار می گیرد، جریان می یابد که باعث رسیدن به نعوظ میشود.

درمان چگونه بر ارگاسم یا باروری من تاثیر خواهد گذاشت؟

جراحی سرطان پروستات می تواند بر ارگاسم و توانایی شما برای فرزندآوری تاثیر بگذارد. غده پروستات به طور معمول به اسپرم مایعی به نام منی برای تغذیه و محافظت از آن اضافه می کند. بعد از جراحی، دیگر اسپرم نخواهید داشت، به این معنی که ارگاسم شما خشک خواهد بود. پرتودرمانی نیز می تواند میزان مایعی که شما دفع میکنید را کاهش دهد. بدون اسپرم، شما قادر نخواهید بود پدر شوید. اگر در مورد باروری نگران هستید، قبل از عمل جراحی میتوانید اسپرم خود را به آزمایشگاه بسپارید.

پس از جراحی، ارگاسم نیز متفاوت خواهد بود. قبل از داشتن ارگاسم، احساس طبیعی نخواهید داشت. هر چند هنوز هم می توانید لذت ببرید.

نکاتی برای صحبت با شریک زندگی

احساس میل جنسی کمتر یا مشکل داشتن نعوظ ممکن است رابطه شما را تحت تاثیر قرار دهند. سعی کنید این مشکلات را با شریک جنسی در میان بگذارید. در اینجا چند نکته وجود دارد:

در مراجعات به پزشک همراه با همسرتان بروید. بودن در گفتگوی شما و پزشک ممکن است به او در درک آنچه در حال تجربه آن هستید کمک کند.

همچنین به نگرانی های شریک زندگی خود گوش فرا دهید. به یاد داشته باشید که این موضوع بر هر دوی شما تاثیر می گذارد.

به یک درمانگر یا متخصص روانپزشک مراجعه کنید تا به شما کمک کند تا مسائل مربوط به زندگی جنسیتان را حل کنید.

اگر در حال حاضر رابطه جنسی شما دچار مشکل است، ممکن است به شکل دیگری از لحاظ جنسی ارضا شوید. نوازش، بوسیدن، و بغل کردن نیز می تواند لذت بخش باشد.

عوارض جانبی جنسی از درمان سرطان پروستات اغلب موقت هستند، به ویژه اگر پزشک شما از عمل جراحی عصبی استفاده کرده باشد. در حالی که بدن شما بهبود می یابد، می توانید چندچیز را برای حفظ زندگی جنسی خود را امتحان کنید:

اجازه دهید پزشک شما در مورد هر گونه مشکل جنسی که در حال حاضر دارید اطلاع داشته باشد.

اگر چه صحبت در مورد رابطه جنسی دشوار است، رک بودن و صادق بودن به شما کمک خواهد کرد تحت درمان لازم قرار گیرید.

به درمانگر مراجعه کنید. زوج درمانی میتواند به شما و شریک زندگی تان کمک کند تا با مسائل جنسی مقابله کنید.

مراقب خودتان باشید، ورزش کنید، رژیم غذایی متعادل داشته باشید، استرس را کاهش دهید، و به اندازه کافی بخوابید. داشتن احساس خوب در مورد خودتان، به شما اعتماد به نفس خواهد داد و روحیه شما را بهبود می بخشد.