باید و نبایدهای رفتار با ترنس ها

افراد مبتلا به اختلال هویت جنسی یا همان ترنس جمعیت بسیار کمی را در دنیا تشکیل می دهند. افراد "ترنس"، بیماران TSیا "ترنس سکشوال" از نظر ژنتیک، ظاهری و فیزیک دارای یک جنسیت واحد هستند اما احساسات و تمایلات جنسی متفاوتی دارند، اما با این وجود جامعه باید این افراد را به عنوان عضوی از خود بپذیرد و مانند سایر انسانها حق و حقوق آنها را قبول داشته باشد. بنابراین برخورد نامناسب با ترنس ها نه تنها از بروز مشکلات آنها جلوگیری نمی کند بلکه موجب افزایش مشکل آنها می شود. 

وضعیت ترنس ها در مراحل مختلف زندگی

اختلالات جنسی در کودکی

افراد ترنس در دوران کودکی خود پی به عدم تطابق هویت جنسی با جسم خود می برند. ترنس ها در دوران کودکی علاقه خاصی به اسباب بازی و لباس های جنس مخالف نشان می دهند. لذا پدر و مادرها در صورت مشاهده چنین مواردی باید به همراه فرزند خود پزشک مراجعه کنند تا فوراً مورد معاینات کامل قرار گیرد. کودک به مدت دو سال تحت نظر روانشناس قرار می گیرد، در صورتی که روان کاوی و روان درمانی بر روی او تاثیری نداشته باشد، باید هر چه سریعتر تحت عمل جراحی قرار بگیرد. 

اختلالات جنسی در نوجوانی

اختلالات هویتی ترنس ها در دوران بلوغ شدت بیشتری پیدا می کند، به طوری که والدین به تدریج متوجه تفاوت آنها با سایر نوجوانان می شوند. مهمترین مسئله در ای شرایط نحوه فتار جامعه با این افراد است.والدین باید به جای سرزنش، تحقیر یا تنبیه به محض آگاهی از این مشکل باید به یک روانشناس متخصص حوزه کودک و ترنس ها مراجعه کنند تا راهنمایی های لازم را کسب نمایند. 

نگاه جامعه به ترنس ها

به گزارش سایت طبتاج    مساله ی تامل برانگیز و ناراحت کننده در مواجه با افراد ترنس، تنهایی و احساس حقارت در آنها است. افراد بای سکشوال به دلیل خصوصیات ظاهری و جسمانی متفاوتی که دارند نه در جمع های مردان و نه در گروه های زنانه پذیرفته نمی شوند و همیشه از جانب آنها طرد می شوند، در نتیجه به تنهایی و انزوا روی می آورند. در صورتی این برخوردها ادامه داشته و مشکلات روحی ترنس ها بیشتر شود ممکن است که اقدام به خودکشی کنند، البته آمار خود کشی در افراد مبتلا به این اختلال جسمی و روانی قابل توجه است. 

روانشناسان توصیه می کنند که اگر فرزند یا یکی از عزیزانتان دچار این اختلال بود بهتر است علاوه بر همراهی در درمان این اختلال، از او حمایت کنید تا بتواند با تطابق جسم و روح خود با هم به آرامش برسد و یک زندگی طبیعی و نرمال داشته باشد. زیرا هر انسانی حق برخورداری از یک زندگی طبیعی و نرمال را دارد و هیچ شخصی نمی تواند این حق را از او سلب کند. 

در برخی از خانواده های ایرانی، هضم این موضوع بسیار سخت است به طوری که فرزندان حود را طرد می کنند. فقط کافی است به آگاهی برسید که ترنس بودن یک اختلال است نه هنجارشکنی، نه تابو شکنی و نه سرکشی. افراد مبتلا به این اختلالمانند همه انسانها به داشتن زندگی نرمال و طبیعی علاقه مند هستند و به دنبال راهی برای تطبیق جسم و روان خود می باشند. 

مواردی که ما باید در برخورد با یک فرد ترنس رعایت کنیم: 

•  به حریم خصوصی یک ترنس احترام بگذارید، نباید به همه بگوئید که او مشکل اختلال جنسی دارد.
•  به ترنس ترحم نکنید؛ شاید شما بیش از اندازه به یک فرد بای سکشوال محبت کنید، اما بدانید که او به ترحم نیاز ندارد. در صورتی که فرد جراحی تغییر جنسیت داد شناخت خود را از او تغییر ندهید زیرا او همان انسان سابق است و فقط تنها جایگاه جنسیتی اش تغییر کرده است.

•  به هویت جنسیتی فرد احترام بگذارید ؛ او را به صورتی که خود را معرفی می کند مورد خطاب قرار دهید و به تفکرات او احترام بگذارید.اگر از جنسیت او اطمینان ندارید ، صبر کنید که خود را معرفی کند، در غیر اینصورت به صورت محترمانه از او سوال کنید.
•  در صورتی که از گذشته صحبت می کنید هیچ وقت نگویید “زمانی که در جنسیت قبلی بودی” ، چرا که افراد ترنس اعتقاد دارند از ابتدا در جنسیت حال حاضر بودند و تنها جسمشان اشتباه بوده است. بنابراین از یادآوری این موضوع ناراحت می شوند. از او بپرسید که آیا مایل به صحبت در مورد گذشته است یا خیر. در صورتی که امکان پرسش وجود ندارد بدون اشاره به جنسیت او مثلا بگوئید:زمانی که بچه بودی یا چند سال قبل، یا وقتی که دانش آموز دبیرستان بودی.
• اما اگر مجبور شوید که مبدا صحبت خود در باره گذشته را جنسیت قبل او قرار دهید، بهتر است بگوئید:” زمانی که هنوز مراحل تغییر را شروع نکرده بودی” یا مثلا “قبل از اینکه درباره جنسیت حقیقی خود چیزی به ما بگویی”. با این طرز صحبت یک ترنس متوجه می شود که هویت او را با جنسیت جدید قبول کرده و آن را به رسمیت می شناسید.
• از سوال پرسیدن ترسی نداشته باشید؛ تا وقتی که سوال شما همراه با احترام باشد، البته جز سوالات ممنوعه نباشد، از پرسیدن آن واهمه نداشته باشید. البته انتظار نداشته باشید همه تراجنسی ها سوال شما را پاسخ دهند. از یک ترنس انتظار نداشته باشید تا اطلاعات مورد نیاز شما را کامل کندزیرا ممکن است در پاسخ دادن به سوالات شما معذب باشد.
•  خارج شدن از منزل در حالت عادی برای افراد تراجنسیتی که هنوز مراحل درمان خود را کامل نکرده اند سخت است، بنابراین به اعتماد او خیانت نکرده و راز او را برملا نکنید. زیرا ممکن است منجر به آسیب زیادی به او شوید.

•  جراحی آخرین راه و یک تصمیم بزرگ برای افراد ترنس است که نقطه عطف بزرگی در زندگی آنها می باشد. درک، محبت و گفتگو درباره مسائل و مشکلات او می تواند برای گذراندن این دوره شدید احساسی بسیار موثر باشد. مثلا از او بپرسید:“چطور می توانم در حین تغییر کمک کنم؟” یا “من سراپا گوش هستم اگر دوست داری حرفی بزنی”.
•  اگر با یک فرد ترنس صمیمی نیستید ، پرسیدن نام قبلی او کار بی ادبانه ای است، زیرا ممکن است تمایلی به صحبت درباره این وضوع نداشته باشد.
• هرگز به یک شخص تراجنسی نگوئید که مردم افراد تراجنسی را دوست ندارند و آنها را نمی پذیرند، زیرا علاوه بر اشتباه بودن این موضوع، موجب جریحه دار شدن احساسات آن ها می شود.
•  هرگز با گفتن یک دختر یا پسر «نرمال» یا «واقعی»، آنها را با دیگران مقایسه نکنید، زیر نرمال بودن یک شخص تعریفی او از خودش است، نه روشی که دیگران بدن یا تجربه آنها را طبقه بندی می کنند.

تهیه و تنظیم در سایت طبتاج

http://tebtej.ir