آیا سلامت عمومی و سبک زندگی هم می تواند بر عملکرد جنسی مردان اثرگذار باشد؟

بله، سلامت جنسی نیز همانند دیگر بخش های بدن وابسته به سلامت عمومی است. همان طور که برای حفظ سلامت عمومی بدن داشتن فعالیت بدنی مناسب، یعنی دست کم روزی نیم ساعت تا ۴۰ دقیقه و حداقل ۴ تا ۵ روز در هفته ورزش ضروری است، برای داشتن عملکرد جنسی مناسب هم این میزان فعالیت بدنی لازم است. در واقع داشتن عملکرد جنسی خوب مستلزم انجام منظم فعالیت های هوازی است.

سبک زندگی ناسالم و عاداتی مثل مصرف دخانیات و نوشیدن الکل نیز باعث اختلال در عملکرد جنسی می شوند. برخی فکر می کنند چون دود قلیان از آب رد می شود، خیلی مضر نیست ولی واقعیت این است که یک بار مصرف قلیان معادل مصرف دست کم ۱۴۰ تا ۱۵۰ نخ سیگار است.

دود، نیکوتین و مواد مضری که در دخانیات وجود دارند، فقط به قلب و عروق و ریه آسیب نمی زند. از آنجا که رگ های مربوط به خون رسانی سیستم تناسلی کوچک ترند و قطر کمتری دارند، آسیب پذیرترند و مصرف دخانیات می تواند موجب آسیب جدی به عروق دستگاه تناسلی شود. مصرف زیاد الکل نیز تولید هورمون جنسی مردانه (تستوسترون) را دچار اختلال می کند و از این راه می تواند باعث اختلال در عملکرد جنسی آقایان شود.

آیا شرایط شغلی و محیطی نیز می توانند باعث اختلال در عملکرد جنسی شوند؟

برخی از مردانی که مشاغل خاصی دارند مثل صنایع مرتبط با فلزات سنگین، صنایع باتری سازی، رنگ سازی و جوشکاری، ممکن است در معرض آلودگی های ناشی از محیط کار باشند.

به آلودگی های شغلی و محیطی chemical disrupture می گویند (بر هم زننده های واکنش های شیمیایی که باید به صورت طبیعی در بدن اتفاق بیفتند). گاهی در مردانی که طولانی مدت در معرض این آلودگی ها بوده اند یا در معرض میزان زیادی از آلاینده ها قرار داشته اند، محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- بیضه دچار ایراد می شود. یعنی آن تحریکی که در حالت طبیعی باید هیپوفیز انجام دهد که بیضه ها بتوانند تستوسترون بسازند، اتفاق نیفتد و در نتیجه، ترشح هورمون جنسی مردانه تستوسترون و به تبع آن، عملکرد جنسی کاهش می یابد. بنابراین، رعایت استانداردهای ایمنی در محیط کار و پایبندی افراد به ضوابط ایمنی بسیار مهم است.

چه درمان هایی برای اختلال عملکرد جنسی مردان وجود دارد؟

روش درمان با توجه به تشخیص قطعی (یا احتمالی) و بر اساس علتی که کشف می شود، به مراجعه کننده پیشنهاد می شود. گام اول مثل هر بیماری دیگر، اصلاح سبک زندگی است، یعنی داشتن وزن مناسب، فعالیت بدنی منظم، رژیم غذایی درست و پرهیز از مصرف الکل و دخانیات. البته، همۀ اینها باید زیر نظر متخصص مربوطه باشد.

اگر فرد برای کم کردن وزن رژیم غذایی نامناسبی را در پیش بگیرد یا برای ترک اعتیاد از روش های غیرعلمی استفاده کند، عوارض آن به مراتب بدتر خواهد بود. اما گذشته از اصلاح سبک زندگی که شاید به نوعی پیشگیری نیز باشد، بسته به علت بروز اختلال، ممکن است از مشاورۀ روانپزشکی وسکسولوژی، درمان دارویی، درمان با استفاده از وکیوم و در موارد اندک، از درمان جراحی استفاده کنیم.

از هر یک از این روش های درمانی در چه مواردی استفاده می شود و اثربخشی آن ها چگونه است؟

داروهای خوب و مؤثری برای انواع اختلالات جنسی وجود دارد و حدود ۶۵ تا ۷۰ درصد افرادی که به علل جسمی و فیزیولوژیکی دچار اختلال عملکرد جنسی هستند، با مصرف داروهای مناسب (با توجه به شرایط هر فرد و با پروتکل های مختلف) مشکل شان برطرف می شود. در کنار درمان دارویی، ممکن است مشاوره های روانشناسی و مشاوره های سکسولوژی نیز لازم باشد. در مجموع، درمان دارویی و مشاوره در اغلب موارد مؤثر است.

اما اگر اختلال عملکرد پیچیده باشد و به درمان های دارویی و مشاوره جواب نداده باشد، ممکن است لازم شود از روش های کمکی مانند وکیوم استفاده شود. وکیوم وسیله ای است که با ایجاد مکش باعث می شود خون به عضو تناسلی کشیده شود و نعوظ مورد انتظار را ایجاد کند.

در نهایت و در موارد بسیار پیچیده، ممکن است نیاز باشد جراحی برای ترمیم شریان و اصلاح خونرسانی یا پروتزگذاری انجام شود که البته بسیار نادر است. البته باید یادآوری کنم که بسته به علت بروز اختلال، هر روش درمانی ای ممکن است کوتاه مدت یا بلندمدت باشد و بنابراین، مراجعه کننده باید با دقت و صبوری مراحل درمان را طی کند.

این متخصص اورولوژی در پایان گفت: مایل ام بر اهمیت تصور و نگرش افراد در زمینۀ مسائل جنسی تأکید کنم. در عملکرد جنسی، انگارۀ فرد از خود و طرف مقابل بسیار تعیین کننده است. نباید اجازه دهیم که فانتزی ها و خیالپردازی ها نگرش ما را شکل دهند، بلکه باید با واقع بینی به خودمان، توقعات مان و روابط مان نگاه کنیم. همچنین، دور ریختن باورهای نادرست و غیرعلمی و بالا بردن دانش دربارۀ عملکرد جنسی، می تواند بسیار کمک کننده باشد و در این زمینه رسانه ها می توانند نقشی تعیین کننده داشته باشند.