به گزارش سایت خبری طبتاج  اگر حس می کنید که میل جنسی خود یا همسرتان کاهش یافته چک کنید ببینید از چه دارویی استفاده می کنید آیا آن دارو می تواند یکی از علل این اتفاق باشد؟

تمایلات جنسی افراد در زمان ها و شرایط مختلف نوسانات زیادی دارد و عوامل مختلفی از جمله بیماری ها روی آن تاثیرگذار است. یکی از عوامل تاثیرگذار بر میزان تمایلات و سلامت جنسی، داروها هستند.برخی داروها یا مخدرها می توانند بر میل جنسی و بر توانایی تحریک یا رسیدن به ارگاسم تاثیر بگذارند .

داروهایی که باعث اختلالات جنسی در زنان و کاهش تمایلات آنها می شود :

برخی از داروهای مورد استفاده در زنان سبب کاهش لذت جنسی و سردمزاجی زنان شده و از طریق اختلال لغزنده سازی واژن در خانم ها و ایجاد درد هنگام نزدیکی بر خانم ها اثر می گذارد .

این داروها عبارتند از :

ضدافسردگی ها:فلوکستین، سرترالین، پاروکستین، ترازودون، نورتریپتیلین، آمی تریپتیلین، کلومیپرامین، دسیپرامین، ایمی پرامین، دوکسپین

داروهای مجاری ادراری و ضداسپاسم ها:اکسی بوتینین، ولترودین

آنتی هیستامین ها مانند :دیفن هیدرامین، کلرفنیرامین، کلماستین، پرومتازین، هیدروکسی زین، استمیزول، میزولاستین، لوراتادین، ستیریزین، فکسوفنادین، کتوتیفن، سایر داروهای آنتی کولینرژیک:هیوسین، دیسیکلومین، آتروپین، گلیکوپیرولات، مت اسکوپولامین، پروپانتیلین

داروهای ضد بارداری و اثرگذاردر اختلالات هورمونی و بیماری های زنان مانند :قرص های HD و LD و DE، تری فازیک، مدروکسی پروژسترول، بروموکریپتین، مواد اسپرم کش حاوی نانوکسینول

داروهای درمان نازایی و سرطان پستان:تاموکسیفن

کاهش کم تستوسترون

هورمون تستستورون هورمون جنسی است که مردان در بیضه تولید می کنند تستوسترون مسئول طیف وسیعی از فرآیندهای بدنی و ویژگی هایی از جمله موی صورت و بدن، حجم، محرک جنسی، تولید اسپرم و سلامت استخوان است.

تستوسترون پایین در مردان می تواند علائم دیگری مانند بزرگ شدن سینه و اختلال عملکرد نعوظ را ایجاد کند.ضربه روحی، شیمی درمانی و یا پرتودرمانی، مصرف داروهای خاص و بیماری های مزمن می تواند باعث کاهش تستوسترون شود.

درمان های میل جنسی پایین

درمان میل جنسی پایین اغلب به علت آن بستگی دارد به عنوان مثال، پزشک ممکن است توصیه کند دارو را تغییر دهید که باعث می شود عوارض جانبی مربوط به سکس و یا درمان هر گونه شرایط پزشکی اساسی که محرک جنسی فرد باشد را درمان کند.

گاهی اوقات، تغییر سبک زندگی ساده می تواند به فرد کمک کند تا تمایلات جنسی را به دست آورد داشتن یک رژیم غذایی مغذی، خواب کافی، کاهش وزن ممکن است به افزایش علاقه در رابطه جنسی و بهبود سلامت کلی فرد کمک کند.

برای برخی افراد، صحبت درمانی و یا درمان جنسی می تواند کمک کند درمان می تواند به افراد کمک کند تا با ضربه روحی سر و کار داشته باشند، اعتماد به نفس را بالا ببرند و رابطه را با شریک تقویت کنند.

تحقیقات نشان داده اند که درمان رفتاری شناختی و ذهن آگاهی می تواند برای برخی از زنان دارای اختلال عملکرد جنسی مانند میل جنسی کم مفید باشد.این درمان ها می تواند به فرد کمک کند تا بر لذت و تعامل تمرکز کند و افکار منفی را در مورد رابطه جنسی کاهش دهد.

هورمون درمانی:

برای زنان، ممکن است پزشک درمان استروژن را تجویز کند که ناشی از یائسگی یا سایر عوامل هورمونی است، با این حال تحقیقات هنوز اثبات نکرده است که این بیماری برای این نشانه موثر است.روش درمانی استروژن یک قرص است که سطوح استروژن را در سرتاسر بدن بالا می برد.

استروژن موضعی می تواند کرم یا حلقه واژینال باشد، و به خشکی پوست کمک می کند این کار می تواند اثرات جانبی داشته باشد، بنابراین بهتر است با پزشک در مورد خطرات درمان هورمونی صحبت کنید.

داروها و مکمل های موثر بر افزایش میل جنسی

داروهایی مانند :سیلدنافیل، تادالافیل، یوهمبین، دی هیدرو اپی آندوسترون، تیبیولون (داروی تیبیولون که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان پوکی استخوان تایید شده است، باعث افزایش میل جنسی نیز می گردد)

داروهای گیاهی مانند :قطره خوراکی گل سرخ، کپسول های جین سینگ و…

مکمل ها مانند :مکمل های ویتامینه و املاح و سایر مواد مغذی موثر بر سلامت و توان جنسی عبارتند از ویتامین E، اسید فولیک، ویتامین C، ویتامین های گروه B، ویتامین A، ویتامین D و املاح سلنیوم، روی، منیزیم، کلسیم، اسیدهای چرب ضروری.

هر دارو که می خواهید برای رفع اختلالات جنسی و بهبود آن مصرف نمایید باید زیر نظر پزشک و با مشاوره داروساز باشد تااز عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن آگاه شوید.

چه زمانی به پزشک مراجعه می کنید ؟

اگر میل جنسی پایین تاثیر قابل توجهی بر زندگی فرد داشته باشد، آن ها باید با پزشک صحبت کنند. میل جنسی کم می تواند موجب فشار بیشتر روی برخی افراد شود که می تواند بر سلامت جسمی و ذهنی آن ها تاثیر بگذارد.

صحبت کردن در مورد میل جنسی پایین نباید باعث شرمندگی شود این یک تجربه مشترک است و می تواند نشانه یا عارضه جانبی بسیاری از عوامل مختلف باشد.

برخی داروها عوارضی دارند که می تواند میل جنسی را ازبین ببرد :

داروهای ضد اضطراب:

والیوم، آتیوان و موگادون به عنوان بنزودیازپین ها شناخته می شوند و برای درمان اضطراب، کمک به مقابله با حملات و بی خوابی استفاده می شوند.این نوع داروها اثرات جانبی مستندی از جمله گیجی، خواب آلودگی، هماهنگی ضعیف و احساسات افسردگی دارند با این حال چنانچه در این بخش از سلامت نمناک اشاره کرده ایم آن ها می توانند منجر به کاهش میل جنسی و یا بی علاقگی در رابطه جنسی شوند.

در موارد نادر، آن ها حتی می توانند منجر به اختلال عملکرد نعوظ شوند. بسیار خطرناک است سریعا از داروهای ضد اضطراب استفاده کنید پس قبل از اینکه این کار را بکنید با پزشک مشورت کنید.

داروهای ضد اسید:

داروهای ضد اسید مثل سایمتیدین و رانیتیدین برای کنترل مقدار اسید تولید شده معده برای درمان بیماری هایی مثل زخم مصرف می شود.

جلوگیری از بارداری:

پیش گیری از بارداری نه تنها به پیش گیری از هر گونه بارداری ناخواسته و انتقال امراض مقاربتی کمک می کند، برخی از آن ها می توانند باعث کاهش میل جنسی شوند.

ضد افسردگی:

مقدار سروتونین در مغز را افزایش می دهد و برای درمان افسردگی و دیگر بیماری های روانی به کار می رود.این داروها همچنین می توانند باعث بروز مشکلاتی برای رسیدن به ارگاسم در طول روابط جنسی یا استمنا شود و در مردان موجب اختلال عملکرد نعوظ شوند.

مسدود کننده های بتا:

برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی، از فشار خون پایین استفاده می شود و برای درمان کسانی که مبتلا به گلودرد و ضربان قلب نامنظم هستند، به کار می رود. NHS می گوید که این داروها می توانند در موارد نادر منجر به میل جنسی کم، بیخوابی، افسردگی و اختلال عملکرد نعوظ شوند