Code Center

محتوای سایت آموزش جنسی و زناشویی طبتاج جهت کمک به مسایل جنسی و زناشویی خانواده ها تهیه و تنظیم شده است و مناسب افراد زیر 18 سال نمی باشد. در صورتی که زیر 18 سال دارید , این سایت را ترک نمایید .

بهداشت بعد از رابطه جنسی برای پیشگیری از بیماری های مقاربتی

زنان بیشتر از مردان به بیماری‌های آمیزشی مبتلا می‌شوند. تشخیص بیماری‌های مسری آمیزشی در زنان مشکل‌تر است، زیرا عفونت اولیه ممکن است بدون علامت باشد و به عوارض بعدی مانند بیماری‌های التهابی لگن، ناباروری، مرگ و میر و سرطان دهانه سرویکس منجر شود.

به گزارش سایت طبتاج   رابطه جنسی سالم یکی از نیازهای زندگی زن و مرد است و اگر به طور مرتب انجام می شود اثرات مثبت بر روح و جسم افراد دارد و عشق و محبت بین زوجین را بیشتر می کند. اما هنگام داشتن رابطه جنسی به نکاتی نیز اهمیت داده شود تا مشکلی پیش نیاید. یکی از مهمترین نکات حفظ بهداشت و رعایت آن پس از رابطه جنسی است.

پس از رابطه جنسی نکات بهداشتی را رعایت کنید

پزشکان معتقدند رعایت نکات بهداشتی بعد از رابطه جنسی تاثیر بسزایی را در حفظ سلامت فرد ایفا می کند و در صورت عدم حفظ بهداشت جنسی بیماری های خطرناک و متعددی سلامت زوجین را تهدید خواهد کرد.

۱- رفتن به دستشویی بعد از مقاربت در اولین فرصت

ادرار انسان خاصیت ضد عفونی کننده دارد! جالب است بدانید که ادرار شما می تواند مجرای تناسلی شما را کاملا ضد عفونی کند. یکی از خطراتی که سلامت شما را بعد از داشتن یک رابطه جنسی تهدید می کند ورود باکتری های کولایی به مجرا های ادراری است که که باعث ایجاد عفونت در این اندام ها می شوند. رفتن به دست شویی بعد از نزدیکی می تواند سبب جلوگیری از ابتلا به عفونت های مجاری ادراری شود. البته حتما لازم نیست بلافاصله بعد از رابطه جنسی به سمت دست شویی حمله ور شوید! کمی به خود استراحت دهید و بعد از آن این کار را انجام دهید.

۲- بررسی نقاط قوت و لذت بخش رابطه جنسی تان

عده ای بر این باورند که رعایت بهداشت در یک رابطه جنسی فقط به شست و شو آلت تناسلی مربوط می شود و منظور از بهداشت پس از رابطه جنسی فقط نکاتی هستند که مربوط به جسم و شست و شو می باشند محدود می شود! اما اینگونه نیست؛ یکی از مهم ترین نکاتی که بعد از رابطه جنسی باید به آن توجه داشت حفظ بهداشت روانی است! رفتار شما پس از رابطه جنسی بسیار مهم است و تاثیر شگفت انگیزی را بر همسر شما دارد. محققان معتقدند تقویت نقاط مثبت در یک رابطه جنسی و همچنین کم رنگ کردن نقاط منفی می تواند تاثیر شگفت انگیزی را بر تمامی روابط زوجین (چه روابط جنسی و چه روابط عاطفی و …) دارد. یک مرور ساده می تواند کمک بسیار خوبی برای شما باشد تا تمامی این موارد را در عرض چند دقیقه بررسی کنید؛ بطور مثال ببینید کدام حرکت شما تاثیر بیشتری روی همسرتان داشته و او را بیشتر تحریک کرده و کدام عمل سبب بی میلی و کسلی وی شده.این موارد می توانند شما را در تقویت رابطه جنسی و عاطفی و از همه مهم حفظ بهداشت روانی کمک کنند.

مطالعات بهداشت جنسی گزارش می دهد محبت نسبت به یکدیگر بعد از رابطه جنسی اعم از نوازش و لمس عاشقانه به رضایت بیشتر جنسی کمک می کند و این در زوجینی که از رابطه جنسی راضی هستند زیاد دیده می شود.


۳- از چه چیزی ناراحت هستید؟ آنرا به خاطر بسپارید

از جمله رایج ترین مواردی که سبب نارحتی بانوان پس از داشتن رابطه جنسی می شود می توان به خشکی واژن و همچنین بروز اسپاسم های عضلانی اشاره کرد که این عمل بیشتر در زمان تخمک گذاری بروز می کند

اما اینکه هر بار در رابطه جنسی درد داشته باشید طبیعی نیست به خصوص اگر چند ساعت طول بکشد و شدید باشد. در این موارد باید با پزشک مشورت کنید تا نشانه هایی مانند کیست تخمدان، فیبروم، اندومتریوز یا حتی سرطان های زنان و زایمان را تشخیص دهد.

۴- رابطه عاطفی بعد از رابطه جنسی را فراموش نکنید!

همسر خود را نوازش کنید و از بذل محبت و ابراز احساسات چیزی را برای او کم نگذارید. البته این عمل در بین زنان و مردان مشترک است و توسط هر دوی آنان می بایست رعایت شود. عده ای از افراد عادت دارند که بعد از رابطه جنسی از همسر خود فرار می کنند که این عمل در پی عوامل مختلفی مانند احساس گناه و غیره صورت می گیرد؛ اما باید بدانید که انجام این کار فقط موجبات سردی و نارضایتی همسرتان را در پی خواهد داشت. یک ارتباط چشمی می تواند گویا تر از هزاران سخن بی احساس باشد؛ البته نباید از تاثیر کلام محبت آمیز چشم پوشی کرد.

چند توصیه بهداشتی برای پیشگیری از بروز بیماری های مقاربتی

بیماری های مقاربتی یا STI ممکن است توسط ویروس، باکتری یا انگل ایجاد شوند. این میکروارگانیسم ها می توانند داخل بدن شوند و پوست، مخاط، واژن، مقعد، مجرای ادرار، دهانه رحم، چشم، دهان و حلق را آلوده کنند.

بیماری های مقاربتی یا STI ممکن است توسط ویروس، باکتری یا انگل ایجاد شوند. این میکروارگانیسم ها می توانند داخل بدن شوند و پوست، مخاط، واژن، مقعد، مجرای ادرار، دهانه رحم، چشم، دهان و حلق را آلوده کنند.

زنان بیشتر از مردان به بیماری های آمیزشی مبتلا می شوند. تشخیص بیماری های مسری آمیزشی در زنان مشکل تر است، زیرا عفونت اولیه ممکن است بدون علامت باشد و به عوارض بعدی مانند بیماری های التهابی لگن، ناباروری، مرگ و میر و سرطان دهانه سرویکس منجر شود.

تصویر

راه های انتقال بیماری های آمیزشی

عمده ترین راه های انتقال بیماری های آمیزشی عبارتند از:

تماس جنسی با فرد آلوده

از راه مادر آلوده به کودک

استفاده از سوزن مشترک در معتادان

برابر گزارش های سازمان سلامت جهانی، بیماری های آمیزشی در دنیا و در کشور ما رو به افزایش هستند و با توجه به مسری بودن، عوارض ناشی از درمان نکردن، مراجعه نکردن بیمار برای تشخیص و درمان ناقص این بیماری ها در مراحل اولیه، ممکن است به عوارض بعدی، مانند سرطان دستگاه های تولیدمثل و کبد، ناباروری، سقط جنین، حاملگی خارج رحمی، ناهنجاری های مادرزادی، کوری و مرگ نوزاد، عفونت های نوزادان و شیرخواران، پیامدهای روانی و اجتماعی و حتی مرگ منجر شوند.


انواع بیماری های آمیزشی

انواع بیماری های آمیزشی شایع که از راه ارتباط جنسی منتقل می شوند، عبارتند از:

سیفلیس، سوزاک، گرانولوم کشاله ران، شانکروئید، لنفوگرانولوم ونروم، زگیل تناسلی، تبخال تناسلی، تریکوموناز، عفونت های باکتریایی واژن، مانند عفونت کلامیدیا و مایکوپلاسما و ویروس هپاتیت B و C و ایدز.

سوزاک: (Gonorrhea)

علت ایجاد این بیماری یک باکتری به نام گنوکوک است. این بیماری به علت ایجاد سوزش شدید در مجرای ادراری مردان به این نام مشهور شده است. این بیماری در زنان اغلب بدون علامت است.

در مردان، ترشحات غلیظ و چرکی از مجرا به همراه سوزش و احساس ناخوشی در مجرای ادراری نشانه های بارز این بیماری هستند که معمولا 14-1 روز پس از تماس جنسی با فرد آلوده ایجاد می شوند. این بیماری با آنتی بیوتیک درمان می شود.

در صورت عدم درمان، عوارض این بیماری عبارتند از:

عفونت بیضه ها، تنگی مجرای ادراری مردان، عفونت لوله های رحمی و تخمدان ها در زنان و ناباروری، عفونت چشمی نوزاد متولد از مادر مبتلا.

عفونت کلامیدیا: (Ghlamydia Trachomatis)

کلامیدیا نوعی باکتری است و از شایع ترین علل بیماری های آمیزشی عفونی محسوب می شود. اغلب بیماران مذکر یا مونث بی علامت هستند و می توان عفونت کلامیدیایی را یک بیماری خاموش دانست.

حدود نیمی از مردان مبتلا به عفونت کلامیدیایی نشانه های ادراری مانند سوزش و تکرار ادرار و خروج ترشحات شفاف و بی رنگ از مجرا دارند. در برخی موارد عفونت کلامیدیا با سوزاک همراه است و همراه این بیماری سوزاک نیز باید درمان شود. در زنان، این عفونت می تواند موجب عفونت شدید لوله های رحمی و در نهایت، ناباروری شود.

تبخال تناسلی: (Genital Herpes)

عامل ایجاد کننده آن یک نوع ویروس به نام هرپس ویروس یا ویروس تبخال است. انتقال آن بسیار سریع است و حتی پس از تماس جنسی با افراد بی علامت ولی آلوده انتقال صورت می گیرد.

علامت این بیماری بروز تاول های ریز آبدار پوستی دردناک در کنار هم است که سوزش و خارش دارند. این تاول ها در ناحیه تناسلی و گاهی داخل یا لبه خروجی مجرای ادراری دیده می شوند و ممکن است باعث سوزش هنگام ادرار کردن شوند. بیماری می تواند در بدن شخص مبتلا باقی بماند و باعث آلودگی شریک جنسی شود. در صورت ابتلای مادر در دوران بارداری، این بیماری می تواند به آلودگی نوزاد منجر شود.

زگیل تناسلی: (Genital Wart)

عامل آن ویروسی است که از طریق تماس جنسی منتقل و به صورت برجستگی گوشتی قارچی شکل در ناحیه تناسلی ظاهر می شود. ویروس قادر است در بدن شخص باقی بماند و وی را مستعد ابتلا به سرطان دهانه رحم کند.

سیفلیس: (Syphilis)

سیفلیس (زخم بدون درد ناحیه تناسلی) یکی از چهار بیماری اولیه آمیزشی است که شیوع آن نسبت به گذشته بسیار کاهش یافته است. علامت آن به صورت زخم بدون درد برجسته در پوست ناحیه تناسلی و کشاله ران است که معمولا چند هفته پس از ارتباط زناشویی دیده می شود.

در صورت عدم درمان می تواند عواقبی جبران ناپذیر به همراه داشته باشد (مانند نشانه های منتشر پوستی، عفونت مغزی و تشنج، عفونت دریچه های قلبی، فلج اندام ها، آسیب بینایی و …)

شانکروئید: (Chancroid)

شانکروئید (زخم دردناک ناحیه تناسلی) عفونت ناشی از باکتری است که در ناحیه تناسلی به صورت دردناک همراه با ترشحات چرکی زرد رنگ از بستر زخم بروز می کند. معمولا در این بیماری غدد لنفاوی کشاله ران همان طرف بزرگ و دردناک می شوند.

درمان دارویی باعث بهبودی کامل این بیماری می شود.

چگونه می توان از ابتلا به بیماری های آمیزشی جلوگیری کرد؟

بهترین راه پیشگیری از این بیماری ها پایبندی به اصول اخلاقی و پرهیز از روابط جنسی مشکوک و پرخطر است.

نشانه های هشداردهنده:

ترشحات غیرعادی از مجرای تناسلی در زنان

هر گونه ترشح از آلت تناسلی در مردان

هر گونه زخم یا ضایعه تناسلی که خود به خود ایجاد شده باشد

هر گونه تورم بیضه

برآمدگی جدید در کشاله ران، دوطرفه یا یک طرفه

درد قسمت تحتانی شکم به همراه حداقل یکی از علایم پیشین تورم، قرمزی و ترشح چشم در نوزادان

چگونه می توان این بیماری ها را تشخیص داد؟

راه تشخیص این بیماری ها معاینه توسط پزشک، آزمایش ترشحات و در صورت لزوم آزمایش خون و ادرار است.

اقدامات بهداشتی و پیشگیری:

افزون بر پایبندی به اصول اخلاقی و وفاداری به خانواده، توجه به نکات زیر برای پیشگیری از بیماری های مقاربتی الزامی است:

از ابتدای ازدواج باید به فکر پیشگیری از عفونت های انتقال یابنده از راه جنسی و بیماری های مقاربتی بود، زیرا متاسفانه به علت عدم رعایت بهداشت از سوی زوجین، تعداد بسیاری از زنان به آن مبتلا می شوند.

مقاربت یک عامل مستعد کننده مهم در ابتلا به عفونت های تناسلی است.

بیماری های مقاربتی و عفونت در زنان عاملی مهم در نازایی محسوب می شود.

حاملگی و زایمان یک عامل مستعد کننده برای ابتلا به عفونت است، به ویژه اگر زایمان در شرایط غیربهداشتی انجام شده باشد.

قرص های ضدبارداری دهانه رحم را در مقابل میکروب ها نفوذناپذیر می کند، در نتیجه، عاملی مهم در پیشگیری از عفونت محسوب می شوند.

بهترین روش پیشگیری از بیماری های مقاربتی استفاده از کاندوم است.

در بیماری های مقاربتی، درمان همسر بیمار، حتی اگر بدون علامت باشد، الزامی است و بنابراین، طرفین باید دوره درمان را کامل کنند.

پنج نکته کلیدی در رابطه با STI در جهان:

STI در میان زنان و مردان در هر سطح اقتصادی و تحصیلی وجود دارد و بیشتر در بین افراد زیر 25 سال دیده می شود. تقریبا دو سوم موارد STI در جمعیت جوان زیر 25 سال اتفاق می افتد.

برچسب‌ها

تا حالا۰ تا نظر داشتیم!

محسن باقری خطیبانی
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی
آموزش جنسی و زناشویی