به گزارش سایت  طبتاج آیا نزدیکی در دوران عقد یا دوران نامزدی اشتباه است؟ رابطه جنسی بخش مهمی از ازدواج می باشند. حضور و وجود رابطه جنسی باعث حس لذت و رضایت طرفین از یکدیگر و بهبود رابطه می شود. به طور کلی یکی از پایه های اساسی ازدواج است. برخی از افراد در مورد نزدیکی در دوران عقد دچار شک و تردید شده و دلایلی را برای این کار خود بیان می کنند. این دلایل ممکن است فردی بوده یا برخاسته از فرهنگ غالب جامعه باشد. اما نزدیکی در دوران عقد برای طرفین فواید زیادی دارد کما اینکه می تواند به اشکال مختلفی صورت بگیرد. مشاوره روانشناسی به شما برای شروع زندگی مشترک به دور از تنش کمک خواهد کرد.

نزدیکی در دوران عقد

دوران عقد دورانی است که اگر چه زوجین زن و شوهر رسمی، قانونی و شرعی هم هستند، هنوز با هم در یک منزل سکونت ندارند و معمولا مدت زمانی را در منزل والدین خود زندگی می کنند تا به منزل خود بروند. در چنین دورانی اگر چه آن ها رسما همسر همدیگر هستند ولی به دلایل مختلف محدودیتی در روابط خود دارند. ممکن است زمان کمتری را با هم صرف کنند و از نظر مکانی از هم دور باشند.

در چنین حالتی معمولا برقراری روابط جنسی منظم برای طرفین سخت می باشد یا ممکن است هر یک از طرفین میلی به برقراری رابطه جنسی در این دوران نداشته باشد و بخواهد آن را به بعد از عروسی موکول کند. در دوران نامزدی نیز چنین چالش هایی وجود دارد اما مسئله رابطه جنسی در دوران نامزدی کمی پیچیده تر است.

نزدیکی در دوران نامزدی

دوران نامزدی فرصتی برای زوجین است تا به شناخت دقیق تری از یکدیگر دست یابند. برخی در این دوران صیغه محرمیت می خوانند که در این صورت از لحاظ قانونی و شرعی رابطه جنسی مانعی ندارد اما برخلاف دوران عقد ممکن است آسیب هایی را به دنبال داشته باشد. گاه درگیر شدن در رابطه جنسی وابستگی زیادی بین طرفین ایجاد می کند و امکان پرداختن به ابعاد شخصیتی و شناخت یکدیگر را از آن ها می گیرد.

دلایل ممانعت از نزدیکی در دوران عقد

دلایل مختلفی برای اینکه افراد مایل به برقراری روابط جنسی در دوران عقد نباشند، وجود دارد. برخی از این دلایل برخاسته از فرهنگ و ارزش های سنتی بوده و برخی دیگر ممکن است برخاسته از خواسته های فردی باشد.

تأثیرات فرهنگی

اعتقادات ریشه ای: در فرهنگ سنتی ایران، روابط جنسی زناشویی مختص به زن و شوهری دانسته می شود که عروسی کرده باشند و رسما در منزل خود سکونت داشته باشند. هر شکل دیگری از رابطه جنسی در این فرهنگ، نادرست و مغایر با ارزش ها دانسته می شود. یعنی یک فشار فرهنگی همیشه باعث شده است افراد در صورتی که خارج از این چارچوب رابطه جنسی برقرار کنند، دچار احساس گناه و یا احساسات منفی دیگری بشوند. و یا رابطه شان را از دیگران مخفی کنند. بسیاری از والدین صراحتا یا ضمنی فرزندان خود را از داشتن رابطه جنسی با همسر شرعی و قانونی خود منع می کنند و عموما دلایل روشن و واضحی برای این امر نمی آورند.

اعتقاد به حفظ پرده بکارت: یکی دیگر از سنت هایی که باعث ابقای ناپسند بودن رابطه جنسی در عقد می باشد، فرهنگ ارزشمندی نگهداری پرده بکارت تا اولین شب ازدواج می باشد. در بسیاری از مناطق ایران یکی از وظائف مادر زن در شب ازدواج، ایستادن پشت در حجله عروس و داماد و تحویل گرفتن دستمال خونی از داماد بوده است. البته این رسم هنوز هم در برخی مناطق رواج دارد.

چنین رسمی باعث شده تا افراد علاقه داشته باشند اولین رابطه جنسی خود را در شب ازدواج تجربه کنند. در واقع گویی برقراری اولین رابطه جنسی در شب ازدواج به نوعی پای بندی به اصول و ارزش هاست و نوعی حس افتخار و اطمینان به افراد می دهد.

دلایل فردی

بسیاری از زوجین از برقراری رابطه جنسی در دوران عقد و به ویژه رابطه دخول محور می ترسند. علت چنین ترسی نگرانی های مرتبط با باردار شدن است. بسیاری از مواقع علت منع والدین از رابطه جنسی، همین ترس از بارداری می باشد. البته باردار شدن در دوره عقد نوعی بار فرهنگی و فشار منفی هم برای طرفین دارد.

به علاوه نگرش های منفی نسبت به رابطه جنسی ممکن است باعث شود تقاضای رابطه جنسی نوعی گستاخی در نظر گرفته شود. گاهی اوقات دختران چنین درخواستی از جانب پسر را مغایر با عشق صادقانه و حقیقی می دانند. یا پسران به خاطر ترس از رد شدن درخواست چنین پیشنهادی نمی دهند و آن را موکول به بعد از عروسی می کنند.

برخی توصیه ها از جانب بزرگتر ها و والدین باعث می شود دختران میل به رابطه جنسی در عقد نداشته باشند. این توصیه ها مبنی بر این هستند که اگر دختر در این زمان تن به رابطه جنسی بدهد، باعث طولانی شدن دوره عقد می شود و مرد انگیزه ای برای خانه گرفتن و مستقل شدن از خود نشان نمی دهد. در واقع از رابطه جنسی به عنوان حربه ای برای مشتاق تر کردن پسر استفاده می شود.

نکات مهم در رابطه با نزدیکی در دوران عقد

با تمام مقدمات گفته شده، این سوال به ذهن می رسد که آیا این ارزش های فرهنگی مطابق با واقعیت و حقیقت هستند یا خیر؟ آیا لزومی به ابقای این فرهنگ وجود دارد؟ در پاسخ به این سوال نکات زیر مفید به نظر می رسند:

هنگامی که صیغه عقد بین دو نفر جاری می شود، شرعا و قانونا آن ها زن و شوهر محسوب می شوند. پس دلیلی برای گناه آلود بودن یا زشت بودن رابطه جنسی آن ها وجود ندارد.

نیاز جنسی یکی از نیازهای اساسی انسان ها است که آن ها را به سمت ازدواج سوق می دهد و ازدواج بستری امنی برای آن فراهم می کند. اگر قرار نیست ازدواج آن را پاسخ دهد، پس جای پاسخ دهی به این نیاز کجاست؟

در مورد نگرانی های مرتبط به بارداری در دوران عقد، استفاده از روش های صحیح پیشگیری از بارداری ضرورت می یابد.

نداشتن فضای خصوصی برای رابطه جنسی در عقد ممکن است باعث شود طرفین با هم رابطه جنسی منظمی نداشته باشند، اما به هرحال هر شکلی از رابطه جنسی در عقد می تواند به احساس شادی و نشاط زوجین بیفزاید. روی صمیمیت بین زوجین موثر باشد، و فشار های روانی مرتبط با نیاز را کاهش دهد.

اَشکال مختلف نزدیکی در دوران عقد

اینکه رسوماتی برای نگهداری و حفظ بکارت تا زمان ازدواج وجود دارد مسئله مهمی است و اینکه فرد تا زمان ازدواج هیچ تجربه جنسی نداشته باشد، یک تصمیم شخصی و فردی است. اما ازدواج از عقد شروع می شود و لزوم حفظ بکارت تا شب ازدواج ممکن است منتفی شود. اما باز هم این تصمیم هر زوجی می باشد.

آیا رابطه جنسی به دخول محدود می شود؟

اگر شما و همسرتان دوست دارید اولین دخول خود را اولین شب ازدواج تجربه کنید، لزومی ندارد که هر شکلی از رابطه جنسی را بین خودتان ممنوع کنید. رابطه جنسی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد برای مثال رابطه جنسی دهانی، معاشقه و هر شکل دیگری از رابطه جنسی می تواند هم برای طرفین لذت بخش باشد و هم اینکه از فشارهای جنسی آن ها بکاهد.

رابطه جنسی مقعدی یکی از انتخاب های زوجین در دوران عقد است. برقراری این نوع رابطه تنها به دلیل حفظ پرده بکارت ممکن است برای زن نه تنها لذت نداشته باشد بلکه باعث ایجاد احساس انزجار یا بی میلی جنسی شود. از طرفی بر روابط زناشویی آن ها در آینده نیز تاثیر می گذارد.

لزوم مشاوره در دوران عقد

گاه یکی از زوجین در دوران عقد اصرار زیادی برای رابطه جنسی می کند و دیگری تمایلی به این کار ندارد. علت آن هم می تواند به فرهنگ یا شخصیت افراد برگردد و یا مواردی همچون ترس از دخول را شامل شود. در این صورت ممکن است زوجین دچار اختلاف شوند. افراد می توانند با استفاده از تکنیک های جنسی و دریافت مشاوره جنسی به ارضای یکدیگر در دوران عقد بپردازند.

علاوه بر مسائل جنسی اختلافاتی که در زمینه های دیگر و در دوران عقد بروز پیدا می کنند لازم است تا قبل از ازدواج حل شوند و افراد با شناخت کامل از یکدیگر وارد زندگی مشترک شوند؛ نادیده گرفتن مشکلات و امید به تغییر همسر می تواند پیامدهای بیشتری را بعد از ازدواج به دنبال داشته باشد. مشاوره ازدواج به شما کمک می کند تا به حل مشکلات بپردازید و در دوران عقد به بهترین شکل رفتار کنید.