به گزارش سایت  طبتاج  ، تصوری که در حال حاضر در ذهن اکثریت افراد(به خصوص زوجین جوان) وجود دارد این است که رابطه جنسی برای هر یک از طرفین باید لذت بخش و مطلوب باشد. شاید در چند دهه قبل این مساله اصلا مورد توجه نبوده و مردان اهمیتی به رضایت همسرشان در رابطه زناشویی نمی دادند اما با افزایش سطح آگاهی و تحصیلات افراد جامعه، به نظر می رسد همانطور که در انتخاب همسر و معیارهای گزینشی، تغییر و تحولی اساسی ایجاد شده، در مورد ریزه کاری های رابطه زناشویی نیز توجه و اهمیت بیشتری ارایه شده است. از این روست که مشکلات و اختلالات احتمالی این رابطه نیز بیشتر باید مورد معرفی و شناخت زوجین به خصوص زوجین جوان قرار بگیرد زیرا علی رغم اینکه بسیاری از افراد زندگی مشترک و طبیعتا زندگی جنسی خود را با آرامش و بدون مشکل خاصی آغاز می کنند ، این فرآیند برای برخی بسیار مشکل ساز و پر استرس می گردد. در این مقاله نیزقصد داریم یکی دیگر از این مشکلات یعنی واژینیسم را مورد بررسی قرار دهیم:

گاهی اوقات برقراری رابطه جنسی برای زنان به جای اینکه مطلوب و اثربخش باشد تبدیل به یک فرآیند سخت و عذاب آور می گردد و باعث درد در رابطه جنسی و درد در نزدیکی شود. شدت این مشکل می تواند مشکلات شدید تا متوسط را در ارتباط جنسی در بر گیرد و این ارتباط را برای هر یک از طرفین زجرآور کند. شدت اختلال در برخی از زنان آن قدر عمیق می شود که حتی معاینات پزشکی را دچار مشکل می کند

با افزایش سطح آگاهی و تحصیلات افراد جامعه، به نظر می رسد همانطور که در انتخاب همسر و معیارهای گزینشی، تغییر و تحولی اساسی ایجاد شده، در مورد ریزه کاری های رابطه زناشویی نیز توجه و اهمیت بیشتری ارایه شده است.

واژینیسم چیست؟

واژینیسم به انقباض غیر ارادی مستمر و عود کننده عضلات ثلث خارجی مهبل که مانع از برقراری رابطه جنسی و درد در رابطه جنسی و درد در نزدیکی می گردد، اطلاق می شود. در این اختلال سه پاسخ عمده فیزیولوژیکی، شناختی و رفتاری آشکارا مشاهده می شود.

پاسخهای فیزیولوژیک شامل تعریق، لرزش یا حتی نفس نفس زدن است.

پاسخهای شناختی شامل طیف وسیعی از افکار ترسناک مربوط به پیامدهای منفی احتمالی عمل جنسی را در بر می گیرد و پاسخهای رفتاری شامل پاسخ های اجتنابی است؛ به گونه ای که تلاشهایی برای اطمینان از انجام نشدن آمیزش صورت می گیرد.

چرا برخی از زنان به این اختلال مبتلا می شوند؟

اختلال واژینیسم را به دو دسته کلی تقسیم می کنند:

واژینیسم اولیه و واژینیسم ثانویه.

در مورد ابتلا به واژینیسم اولیه دلایل بسیار متنوعی ارایه می شود و حتی برخی وجود باورهای غلطی را عنوان می کنند. اما در اکثر موارد علت این اختلال به دنبال مقاربت دردناک و انتظار دردی دیگر است که باعث این مشکل می گردد.برخی دیگر از زنان دارای باورهای غلط و غیر منطقی در مورد آلت تناسلی خود و یا همسرشان هستند. همچنین عقاید و افکار منفی و اشتباه دیگری مانند ترس از بارداری، بی میلی یا نفرت نسبت به همسر و در مواردی نادر، سواستفاده جنسی در گذشته از عوامل موثر در واژینیسم اولیه است.

واژینیسم ثانویه بعد از یک دوره عملکرد جنسی طبیعی و معمولا در پی رویدادی خاص مانند زایمان، یک اختلال طبی مربوط به مقاربت دردناک، سقط جنین، جراحی و .. ایجاد می گردد. این دسته از زنان هر چند که در گذشته رابطه جنسی مطلوبی را تجربه کرده اند اما بعد از این رویدادها به علت درد در رابطه جنسی دشواری که با آن مواجه خواهند شد، از برقراری مجدد رابطه خودداری می کنند. از مهم ترین عوامل واژینیسم ثانویه می توان خشکی واژن(در این مورد نیز در آینده صحبت خواهیم کرد) را نام برد که منجر به قطع ارتباط جنسی زن با همسرش می گردد.

گاهی اوقات برقراری رابطه جنسی برای زنان به جای اینکه مطلوب و اثربخش باشد تبدیل به یک فرآیند سخت و عذاب آور می گردد. شدت این مشکل می تواند مشکلات شدید تا متوسط را در ارتباط جنسی در بر گیرد و این ارتباط را برای هر یک از طرفین زجرآور کند.

شیوع

درباره شیوع این اختلال گزارشات متنوعی ارایه شده است اما آخرین مطالعاتی که در این زمینه صورت گرفته نشان می دهد که از بین افرادی که برای مشکل در رابطه ی زناشویی به مراکز درمانی مراجعه می کنند تقریبا 5 تا 47 درصد مبتلا به واژینیسم تشخیص داده می شود.

البته در این آمار باید زنانی را هم در نظر گرفت که هیچگاه برای درمان مشکل خود از کمک تخصصی بهره نگرفته و همواره یا رابطه جنسی در زندگی زناشویی شان مختل است و یا اینکه رابطه زجر آوری را تحمل می کنند.

آیا واژینیسم درمان دارد؟

برای درمان این اختلال طیف وسیعی از درمانها، از درمانهای شناختی گرفته تا روش های شناختی – رفتاری که مستر- جانسون ارایه داده اند، توصیه می شود.

در درمانهای شناختی سعی می شود که باورهای غلط و غیر ممکن در مورد رابطه جنسی، ترس های بیهوده از بارداری، باورهای اشتباه و تحریف شده ای که گاهی در میان برخی از زنان رایج است و .. مورد چالش و سپس بازسازی قرار گیرد.

در مورد روشهای شناختی- رفتاری مسترز- جانسون عموما حساسیت زدایی منظم در ارتباط با رابطه جنسی است(که البته میزان موفقیت درمانهای حساسیت زدایی منظم حدود 90- 95 درصد و در برخی دیگر از گزارشات تا 100 درصد موفقیت و درمان کامل گزارش شده است). برای مثال از اولین مراحل درمان در این روش، تشریح اعضای تناسلی زن است. آموزش آرمیدگی، خود معاینه گری دستگاه تناسلی توسط خود درمانجو و در مراحل آخر مشارکت و همراهی همسر در فرآیند حساسیت زدایی می تواند در درمان این اختلال بسیار موثر باشد. ضمن اینکه در درمان های حساسیت زدایی منظم تحمل و پشتکار زوجین بسیار موثر خواهد بود و اگر زوجین مبتلا به این مشکل تصور کنند که با چند هفته تمرین می توانند بر این مساله غلبه یابند سخت در اشتباهند. همچنین برای دریافت کامل تر حساسیت زدایی در زمینه اختلال واژینیسم دریافت کمک از مشاوران زناشویی الزامی به نظر می رسد.

به طور خلاصه:

واژنیسم یا درد جنسی را به معنی مقاربت دردناک میتوان تعریف نمود.

واژینیسم، درد پنهان بسیاری از زنان و دختران ایرانی است. به علت عدم آگاهی در جامعه، شخص مبتلا، واژینیسم را به صورت نقصی تلقی می کند که فقط خود به آن دچار است و مدام خود را برای آن سرزنش می کند. واژینیسم یک مشکل جسمی – روانی است. یعنی به دلایلی از جمله آموزش های بازدارنده و سختگیرانه جنسی ، تصور اشتباهی از نزدیکی طی سالیان دراز در شخص شکل می گیرد. این تصورات غلط، نهایتا در هنگام نزدیکی منجر به اسپاسم عضلات واژن و در نتیجه درد و سوزش شدید و ممانعت از ادامه س.ک.س میشود. اسپاسم عضلات، کاملا به صورت ناخودآگاه اتفاق می افتاد و شخص قادر نیست آن را کنترل کند یا جلوی آن را بگیرد.

در حقیقت واژینیسم، واکنش طبیعی شخص مبتلا، به ورود هر جسم خارجی به واژن است. همهٔ ما وقتی انگشتی رو می بینیم که به طرف چشممون داره میاد خودمون رو عقب میکشیم و به نحوی واکنش نشون میدیم، در مورد شخص مبتلا به واژینیسم هم، این موضوع صادق است. به این ترتیب خانمی که تجربهٔ نزدیکی دردناک (یا ورود جسمی به واژن) داشته، وقتی که تلاش میکنه که جسمی رو وارد واژن خود کند، عضلات واژن به طور خودکار، برای جلوگیری از درد واکنش نشان میدهند، بدون اینکه عمدی از جانب شخص در کار باشد. بنابراین اسپاسم عضلات همان چیزی است که موجب درد میشود.

بنابراین واژینیسم ( انقباض غیرارادی مهبل ) یا واژینیسموس عبارت است از انقباض عضلات اطراف واژن. این واکنش کاملا غیرارادی بوده و مانع از ورود هر جسم خارجی حتی انگشت یا تامپون به مهبل می شود. هر گونه تلاش برای دخول موجب دردهای شدید می شود. واژینیسم اغلب علت روانی دارد. دردهای مهبلی در حین دخول یا تلاش برای دخول نه تنها مانع هر گونه دخول می شود بلکه منجر به دور باطلی می گردد که از ترس از درد و انقباض غیرارادی شروع و به درد شدید و عدم دخول ختم می شود. در صورت تشخیص به موقع، درمان آن در بیماران مشتاق به بهبودی امکان پذیر است.

زنان مبتلا به واژینیسم ممکن است به صورت خود اگاه مایل به نزدیکی باشند ولی ناخود آگاه مایلند مانع از ورود آلت تناسلی مرد به داخل بدنشان شوند. زنانی که تعارضات روانی – جنسی دارند ممکن است آلت مردانه را همچون یک اسلحه بپندارند. در برخی موارد درد یا پیش بینی درد در اولین آمیزش سبب واژینیسم میشود. پزشکان اغلب متوجه شده اند که بیشتر این بیماران در محیط های خشک و مذهبی افراطی بارآمده اند که در آنها مسائل جنسی با گناه ارتباط داده می شود. در برخی موارد نیز واژینیسم بازتاب نامطلوب بودن روابط است.

علل

واژینیسم می تواند علل گوناگون داشته باشد از جمله: عفونت مهبلی؛ عدم لزجی مهبل؛ پرده بکارت بسیار ضخیم در دهانه مهبل؛ زایمان؛ رادیوتراپی به عنوان درمان سرطان دهانه رحم؛ فقدان آموزش جنسی، آموزش جنسی سختگیرانه، ترس شدید یا شرم از روابط جنسی، کثیف انگاشتن روابط جنسی.

انواع واژینیسم

اولیه: که هر گونه دخول برای اولین بار را غیرممکن می سازد. ثانویه: که پس از دوران طولانی روابط جنسی بدون درد و معمولا بعد از یک تجربه ناخوشایند جسمی یا روانی ایجاد می شود. واژینیسم همراه با عدم خونریزی ماهیانه نشانه ای است بر مهبل بسیار تنگ که در صورت تشخیص صحیح به اسانی قابل درمان است.