عبارت “شما چیزی هستید که می خورید” اندکی درست است. حقیقت نهایی آن چیزی است که شما هضم می کنید بنابراین، آیا آنزیم های گوارشی برای هضم بهتر و جذب مواد مغذی ضروری هستند؟ به نظر شگفت انگیز می رسد، البته تا زمانی که نحوه عملکرد دستگاه گوارش، کمتر شناخته شده بود. طبق یک مطالعه که در مجله پزشکی بریتانیا منتشر شده است، امروزه میزان بروز بیماری ها افزایش یافته که به دلیل کمبود آنزیم های گوارشی مرتبط با مواد مغذی هستند.

چرا آنزیم های گوارشی برای پیشگیری از بیماری مهم هستند؟

به گزارش سایت طبتاج  نقش آنزیم های گوارشی در درجه اول به عنوان کاتالیزورهایی در سرعت بخشیدن به واکنش های شیمیایی خاصی است که برای حفظ حیات عمل می کنند. اساسا، آنها باعث تجزیه مولکول های بزرگتر به ذرات جذب شونده می شوند که بدن برای زنده ماندن و رشد می تواند از آنها استفاده کند.

آنزیم های گوارشی چه هستند؟ و نقش آنها در بدن چیست؟

همه آنزیم ها، کاتالیزورهایی هستند که می توانند مولکول ها را از یک شکل به شکل دیگری تغییر دهند. آنزیم های گوارشی یعنی “آنزیم هایی است که در سیستم گوارش مورد استفاده قرار می گیرند.”  این آنزیم ها کمک می کنند تا ماکرومولکول های بزرگ موجود در غذاها، کوچکتر شده تا روده بتواند آنها را جذب کند.

آنزیم های گوارشی به سه دسته تقسیم می شوند:

• آنزیم های پروتئولیتیک برای هضم پروتئین
• لیپاز ها برای هضم چربی ها
• آمیلا ها برای هضم کربوهیدرات ها

انواع مختلفی از آنزیم های گوارشی در انسان وجود دارند که برخی از آنها عبارتند از:

آمیلاز

آمیلاز در بزاق و شیره پانکراس یافت می شود و برای تجزیه مولکول های بزرگ نشاسته ای به مالتوز عمل می کند. کربوهیدرات ها، نشاسته ها و قندها که به طور عمده در تمام مواد غذاهای گیاهی مانند سیب زمینی، میوه ها، سبزیجات، غلات و غیره یافت می شوند، نیاز به تجزیه شدن دارند.

پپسین

پپسین در شیره معده یافت می شود و پروتئین را به واحدهای کوچکتری به نام پلی پپتید ها تجزیه می کند.

لیپاز

لیپاز توسط پانکراس تولید شده و به درون روده کوچک، ترشح می شود. بعد از مخلوط شدن با صفرا، به هضم چربی ها و تری گلیسیرید ها در اسیدهای چرب کمک می کند. این آنزیم برای هضم غذاهای چرب مانند محصولات لبنی، آجیل، روغن، تخم مرغ و گوشت مورد نیاز است.

تریپسین و کیموتریپسین

این اندوپپتیدازها، پلی پپتید های بیشتری را به قطعات کوچکتری تجزیه می کنند.

سلولاز

به هضم مواد غذایی که فیبر بالایی دارند و تولید گاز بیش از حد می کنند، کمک می کند مانند کلم بروکلی، مارچوبه و لوبیا.

اگزوپپتیدازها، کربوکسی پیتیداز و آمینوپپتیداز

این آنزیم ها باعث آزاد شدن آمینو اسیدها می شوند.

لاکتاز

لاکتوز قند را به گلوکز و گالاکتوز تجزیه می کند.

ساکارز

ساکارز قند را به گلوکز و فروکتوز تقسیم می کند.

مالتوز

باعث خرد شدن مالتوز قند به مولکول های کوچکتر گلوکز می شود.

آنزیم های دیگری که باعث تجزیه قند یا کربوهیدرات ها می شوند عبارتند از  اینورتاز، گلوکومیلاز و آلفا گلاکتوزیداز.

نحوه عملکرد این آنزیم ها چگونه است؟

عمل  هضم یک فرآیند پیچیده است و زمانی شروع می شود که جویدن غذا باعث آزاد شدن آنزیم ها، در بزاق می شود. بیشتر این کارها به خاطر وجود مایعات دستگاه گوارش است که حاوی آنزیم های گوارشی هستند و بر روی برخی از مواد مغذی مانندچربی ها، کربوهیدرات ها و پروتئین ها عمل می کنند.

ما آنزیم های گوارشی خاصی را برای کمک به جذب انواع مختلف غذاهایی که می خوریم، می سازیم. به عبارت دیگر، ما در ساخت آنزیم های خاص کربوهیدرات، پروتئین و چربی نقش داریم.

آنزیم های گوارشی نه تنها مفید نیستند، بلکه  ضروری هستند. این آنزیم ها غذاهایی با ترکیبات پیچیده را به ترکیبات کوچک تری، از جمله اسیدهای آمینه، اسیدهای چرب، کلسترول، قندهای ساده و اسیدهای نوکلئیک تبدیل می کنند که در ساخت DNA نیز کمک می کنند. آنزیم ها در بخش های مختلف دستگاه گوارش از جمله دهان، معده و پانکراس تولید و ترشح می شوند.

در زیر یک نمای کلی از فرآیند شش مرحله ای گوارش وجود دارد که با جویدن شروع شده و باعث تحریک ترشح آنزیم های گوارشی می شود:

• آمیلاز بزاق که در دهان آزاد می شود و اولین آنزیم گوارشی است که به تجزیه مواد غذایی به مولکول های کوچکتر کمک می کند و این فرایند پس از ورود غذا به داخل معده نیز ادامه می یابد.
• سپس سلول های جدار معده شروع به آزاد کردن اسیدها، آنزیم پپسین و سایر آنزیم ها از جمله آمیلاز معده می کند و فرایند تجزیه غذای هضم شده به چیما (یک حجم نیمه آبکی از مواد غذایی که به تدریج هضم شده) آغاز می شود.
• اسید معده همچنین باعث خنثی شدن آمیلاز بزاق که مسئول ترشح آمیلاز معده است، می شود.
• بعد از یک ساعت یا بیشتر، چیما به دوازدهه یا قسمت فوقانی روده کوچک حرکت می کند، جایی که اسیدیته معده باعث آزاد شدن ترشح هورمون می شود.
• این به نوبه خود، به لوزالمعده اطلاع می دهد که هورمون ها، بی کربنات، صفرا و آنزیم های متعدد پانکراس را آزاد کند که مهم ترین آنها لیپاز، ترپسین، آمیلاز و نوکلئاز است.
• بی کربنات حالت اسیدیته چیما را از حالت اسیدی به حالت قلیایی تغییر می دهد، که نه تنها اثر آنزیم ها را کاهش می دهد بلکه باعث کشته شدن باکتری هایی می شوند که قادر به زنده ماندن در محیط اسیدی معده نیستند.

در این مرحله، برای افرادی که با کمبود آنزیم های گوارشی مواجه هستند، کارهای زیادی را می توان انجام داد. برای بعضی افراد، مصرف مکمل لازم است تا به این فرایند کمک کنند.

فواید آنزیم های گوارشی

مزایای آنزیم های گوارشی چیست؟ پاسخ ساده است: بدون آنها نمی توانیم غذا را مورد پردازش قرار دهیم. با این حال، چند دلیل عمده برای داشتن آنزیم های گوارشی وجود دارد:

• با برداشته شدن فشار از روی دستگاه گوارش، به درمان ترشح اسید کمک می کند.
• کمک به تجزیه پروتئین و قندهایی که هضم سختی دارند مانند گلوتن، کازئین و لاکتوز
• علائم ریفلاکس اسید و سندرم روده تحریک پذیر را به طور قابل توجهی بهبود می بخشند
• افزایش جذب مواد غذایی و جلوگیری از کمبود مواد مغذی
• خنثی کردن آنزیم های بازدارنده به طور طبیعی در غذاهایی مانند بادام زمینی، گندم، سفیده تخم مرغ، آجیل، دانه ها، لوبیا و سیب زمینی

شما ممکن است از شنیدن این موضوع که آنزیم های گوارشی در از دست دادن وزن به شما کمک می کنند و یا باعث سوزانده شدن چربی می شوند و به درمان یبوست کمک می کنند، شگفت زده شوید. اگر آنزیم های گوارشی کافی برای کمک به فرایند گوارشی نداشته باشید، ممکن است دچار یبوست شوید که با مصرف مکمل، بهبود می یابید. با این حال، آنزیم ها به طور کلی با کاهش وزن مرتبط نیستند و برای این منظور در نظر گرفته نمی شوند، اگر چه خوردن یک رژیم غذایی سالم می تواند از تولید آنزیم های طبیعی حمایت کند و التهاب را کاهش دهد و به شما در رسیدن به وزن سالم، کمک کند.

همچنین مکمل های آنزیم گوارشی ممکن است باعث کاهش میل شما به خوردن غذای کمتری شوند و به شما کمک کنند تا مقدار کالری مناسبی مصرف کنید.

منابع انواع آنزیم گوارشی

بسیاری از گیاهان خام مانند میوه ها و سبزیجات خام حاوی آنزیم هایی هستند که به هضم آن کمک می کنند. به عنوان مثال، آناناس، انبه هندی، سیب و بسیاری از گیاهان دیگر حاوی آنزیم مفید هستند، اما هنگامی که این مواد غذایی در خاک های فاقد مواد غنی شده رشد می کنند و یا به شدت فرآوری می شوند، آنزیم ها احتمالا کم یا نابود می شوند.

مکمل های آنزیم گوارش عمدتا از سه منبع مشتق می شوند:

میوه ها

بروملائین یک آنزیم مشتق شده از آناناس است که طیف گسترده ای از پروتئین ها را تجزیه می کند، خواص ضد التهابی است و می تواند در برابر PH (اسیدی / قلیایی) مقاومت کند. پاپاین یکی دیگر از آنزیم هایی است که از انبه خام گرفته شده است و برای تجزیه پروتئین های کوچک و بزرگ به خوبی عمل می کند.

منابع حیوانی

منابع حیوانی مانند پانکراتین که از گاو یا خوک تامین می شود.

منابع گیاهی

منابع گیاهی که از پروبیوتیک ها، مخمرها و قارچ ها مشتق شده است.

آنزیم های گوارشی طبیعی چه هستند؟ بسیاری از آنزیم های گوارش موجود در بازار “طبیعی” هستند زیرا از گیاهان یا حیوانات تهیه می شوند. محصولات در محدوده آنزیم گوارش می توانند مجموعه ای گیج کننده از مواد تشکیل دهنده را ارائه دهند که  به سختی می توان آنها  را تشخیص داد که بهترین مکمل های آنزیم گوارشی چه هستند. نکته اصلی این است که “بهترین آنزیم های گوارشی” از فردی به فرد دیگر متفاوت است، زیرا آنزیم ها مخصوص مواد مغذی هستند و به جذب غذاهای مختلف کمک می کنند.

برخی از محصولات فقط حاوی آنزیم های گیاهی هستند که برای گیاهخواران مورد استفاده قرار می گیرند. این آنزیم ها معمولا دارای بروملائین مشتق شده از آناناس و بسیاری نیز شامل آنزیم پاپاین مشتق شده از انبه هستند. محصولاتی که به طور خاص برای گیاهخواران  طراحی شده اند معمولا شامل پانکراتین مشتق شده از Aspergillus niger هستند که به جای اینکه از منابع حیوانی مانند گاو یا خوک تهیه شود، از یک محصول فرآوری شده تخمیری مبتنی بر قارچ تهیه می گردد.

علاوه بر این، برخی از گیاهان و ادویه جات مکمل دارند. عصاره انگور فرنگی یک آنزیم نیست، اما یک داروی گیاهی از داروهای آیورودا برای سلامتی کلی است و اعتقاد بر این است که با ترکیبات دیگر همکاری می کند.

آنزیم های پانکراس در مقابل آنزیم های گوارشی

آنزیم های گوارشی اصطلاحی گسترده است که آنزیم های پانکراس، آنزیم های گیاهی و آنزیم های قارچی را شامل می شود. آنزیم های پانکراس در هشت فنجان شیره پانکراس که اکثر انسان ها روزانه تولید می کنند، یافت می شود. این شیره ها حاوی آنزیم های پانکراس هستند که به گوارش و بی کربنات کمک می کنند تا اسید معده را زمانی که وارد روده کوچک می شود، خنثی کنند. اسامی آنزیم پانکراس اغلب به “ین” ختم می شود مانند تریپسین یا پپسین، در حالی که دیگر آنزیم های گوارشی معمولا به ” اوز” ختم می شوند مانند لاکتوز، ساکارز، فروکتوز.

در ابتدا به رابطه بین چربی ها و اسیدهای آمینه و آنزیم های پانکراس می پردازیم که شامل:

• لیپاز تری گلیسیرید را به اسید های چرب و گلیسرول تبدیل می کند.
• آمیلاز کربوهیدرات ها را به قندهای ساده تبدیل می کند.
• الاستاز، باعث تخریب پروتئین الاستین می شود.
• تریپسین، پروتئین ها را به اسیدهای آمینه تبدیل می کند.
• کیموتریپسین، پروتئین را به اسیدهای آمینه تبدیل می کند.
• نوکلئاز،اسیدهای نوکلئیک را به نوکلئوتید و نوکلئوزید تبدیل می کند.
• فسفولیپاز، فسفولیپید ها را به اسیدهای چرب تبدیل می کند.

ساختار اصلی تولید آنزیم در سیستم گوارش انسان، غدد بزاقی، معده، پانکراس، کبد و روده کوچک هستند. پانکراس نمک های صفراوی یا اسیدها را تولید می کند که شامل آب، الکترولیت ها، آمینو اسیدها، کلسترول، چربی ها و بیلی روبین هستند و همه آنها از کیسه صفرا سرچشمه می گیرند که این ها شامل اسید کولیک و کنوداکسیکولیک هستند که وقتی با آمینو اسیدهای گلیسین یا تائورین ترکیب می شوند، نمک صفرا را تولید می کنند. نمک های صفراوی، چربی ها را در مواد غذایی تجزیه می کنند تا آنزیم لیپاز را کاهش دهند.

دوازدهه (اولین و کوتاهترین بخش روده کوچک) نیز وقتی زمان هضم می رسد، یک محیط شلوغ است.آمینو اسیدها از پروتئین ها و اسیدهای چرب و کلسترول از چربی ها، همراه با قند ساده از کربوهیدرات ها استخراج می شود. نوکلئاز، اسید های نوکلئیک ضروری برای DNA را به نوکلئوتیدها تجزیه می کند.

تمام مواد مغذی به مولکول های کوچکی تقسیم می شوند که بتوانند در جریان خون حرکت کنند و متابولیسم را افزایش دهند تا اطمینان حاصل شود که به طور موثر عمل می کنند. مواد مغذی، اگر تا الان در اسید معده شکسته نشده باشند، آزاد شده و وارد جریان خون می شوند.

در مورد افزایش بیشتر متابولیسم قند، آنزیم های روده شامل فرایندهای کلیدی اما پیچیده زیر می شوند:

• آمینوپپتیدازها، باعث خرد شدن پپتیدها به اسیدهای آمینه می شوند.
• لاکتاز که نوعی قند لبنی به شمار می رود، لاکتوز را به گلوکز تبدیل می کند.
• کلیسیستوکنین به هضم پروتئین ها و چربی ها کمک می کند.
• سکرتین به عنوان یک هورمون، ترشح دوازدهه را کنترل می کند.
• ساکراز، ساکاروز را به دی ساکارید و مونوساکارید تبدیل می کند.
• مالتاز، مالتوز را به گلوکز تبدیل می کند.
• ایزومالتاز، به ایزومالتوز تبدیل می شود.

چه کسانی به این آنزیم ها نیاز دارند؟

از کجا می دانید که باید آنزیم های گوارشی را مصرف کنید؟ اگر شما به آنزیم های ویژه ای برای تجزیه مواد مغذی خاصی مانند بعضی از انواع قندها نیاز دارید، ممکن است علائمی مثل نفخ، گاز، درد شکمی و خستگی داشته باشید. از نشانه های دیگری که ممکن است بعلت عدم  مصرف مکمل های آنزیم های گوارشی عاید شما شود، عبارتند از:

• ریفلاکس اسید معده
• میل به خوردن غذاهای خاص
• مشکلات تیروئید
• سوزش سر دل، سوء هاضمه یا آروغ زدن
• نازک شدن یا ریزش مو
• پوست خشک یا تیره
• مشکل تمرکز
• خستگی صبحگاهی
• مشکل خواب
• آرتروز یا درد مفصل
• ضعف عضلانی یا احساس خستگی بعد از ورزش کردن
• نوسانات روحی، افسردگی و یا عصبانیت
• سردرد یا میگرن
• بدتر شدن PMS

بسته به اینکه امروزه، دید شما نسبت به مواد مغذی چگونه است، می توانید یک روش پیشگیرانه یا واکنش پذیر نsبت به مکمل های آنزیمی گوارشی داشته باشید. یک طرف سکه، “اگر آن را نمی شکست، درستش نمی کرد ، درسته؟” است که  این دیدگاه  نشان می دهد که اگر کسی در رابطه با  گوارش خود نگرانی ندارد، مصرف آنزیم ها مورد نیاز نیست. از طرف دیگر، با کمبود مواد مغذی در رژیم های غذایی و هجوم بیماری های مزمن، یک کمک اضافی کوچک، نمی تواند آسیبی را وارد کند.

امروزه تعداد بیشتری از مردم از آنزیم های گوارشی استفاده می کنند و برخی شرایط سلامتی خاص مانند موارد زیر، دلایل خوبی برای مصرف مکمل هستند:

بیماری های گوارشی

در صورت داشتن هر نوع بیماری گوارشی مانند ریفلاکس اسید، گاز، نفخ، سوراخ شدن روده ، سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، بیماری کرون، کولیت اولسراتیو، دیورتیکولیت، جذب ناقص مواد غذایی توسط روده کوچک، اسهال یا یبوست، ممکن است مصرف آنزیم های گوارشی، کمک کننده باشند.

آنزیم های گوارشی می توانند فشار بر روی اندام های گوارشی، از جمله معده، پانکراس، کبد، کیسه صفرا و روده کوچک را از طریق تجزیه پروتئین ها، نشاسته ها و چربی ها، از بین ببرند. این کار می تواند به کاهش علائمی مانند نفخ و درد ناشی از بیماری های دستگاه گوارش کمک کند.

کمبود آنزیم وابسته به سن

با افزایش سن، اسیدیته اسید معده، بیشتر قلیایی می شود. در رابطه با تولید آنزیم، به این معنی است که احتمال شکست محرک اسیدی برای زمانی که چیما وارد روده می شود، افزایش می یابد. اگر عامل اسیدی با شکست مواجه شود، علامتی به هورمون سکرتین ارسال نمی شود تا مانع ترشح پانکراس شود.

گذشته از بیماری هایی که همزمان با یکدیگر رخ می دهند، با افزایش سن، شک و تردید ما نسبت به مشکلات گوارشی که ممکن است ناشی از کمبود اسید معده یا کمبود آنزیم در سنین سالمندی باشد افزایش پیدا می کند که این امر می تواند باعث ریفلاکس اسید شود، بنابراین افراد مسن ممکن است از مصرف مکمل های آنزیم گوارشی بهره مند شوند، به ویژه اگر از علائم ناخوشایندی رنج می برند.

هیپوکلریدریا

تنها افراد مسن نیستند که از هیپوکلریدریا رنج می برند یا اسید معده کمی دارند. به استثنای کاهش اسید معده که قادر به ایجاد واکنش نیست، خود اسید نمی تواند مواد غذایی را تجزیه کند تا مواد معدنی، ویتامین ها و مواد مغذی آزاد شوند. بسیاری از ریزمغذی ها زمانی که در معده هستند، شکسته و یا از مواد غذایی آزاد می شوند که اگر این عمل با شکست روبرو شود، یک اختلال غذایی یا کمبود آنزیم وجود دارد.

بیماری های کبدی و سایر بیماری های مرتبط با آنزیم

هر فرد مبتلا به بیماری کبدی باید به داشتن همزمان کمبود آنزیم نیز شک کند. یکی از شایع ترین بیماری های کمبود آنزیم، آنتی تریپسین آلفا 1 است که یک اختلال ژنتیکی است که تقریبا یک نفر از هر 1500 نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری معمولا در  بین بزرگسالان 20 تا 50 ساله بوجود می آید و باعث مشکلات تنفسی می شود.

تقریبا 15 درصد از بزرگسالانی که دارای این وضعیت هستند، بیماری کبدی نیز دارند و حدود 10 درصد از نوزادان نیز تحت تاثیر این شرایط قرار دارند. علائم و نشانه های دیگری که ممکن است تجربه شوند، عبارتند از کاهش وزن غیر عمدی، عفونت های مکرر تنفسی، خستگی و ضربان قلب سریع.

بیماری های دیگر نیز وجود دارند که ممکن است در ابتدا با کمبود آنزیم ارتباط نداشته باشد، اما باید مورد توجه قرار گیرند:

• بیماری کرون که ممکن است منجر به کمبود آنزیم شود.
• کمبود آهن و یا کمبود ویتامین B12 که نشان دهنده این است که فرآیند گوارشی قادر به جدا کردن مواد مغذی از مواد غذایی نیست.
• کمبود ویتامین D ممکن است یکی دیگر از مسائل مربوط به جذب ناقص مواد غذایی توسط روده کوچک باشد درست مانند شب کوری که میتواند ناشی از کمبود ویتامین A باشد.

گذشته از بیماری های تشخیصی، نشانه های دیگری از علائم کمبود آنزیم وجود دارند. اگرچه بعضی از آنها ممکن است منجر به بروز شرایط دیگری شوند، اما چندین عامل در شکسته شدن آنزیم های پانکراس و آزاد شدن آنها، وجود دارد.

بروز تغییراتی در مدفوع

مدفوع رنگ پریده و شناور در کاسه توالت، به دلیل اینکه چربی شناور است، نشان دهنده این است که آنزیم پانکراس به درستی کار نمی کند. یکی دیگر از نشانه ها می تواند باقی ماندن چربی در آب توالت باشد.

وضعیت نامطلوب دستگاه گوارش

یکی دیگر از شاخص ها حدود یک ساعت پس از خوردن غذا ، تخلیه معده همراه با اسهال است. استفراغ و سوء هاضمه نیز نشان می دهند که بیمار ممکن است دارای نارسایی آنزیمی باشد.

آب فلوراید دار

علاوه بر این، تحقیقات اخیر نشان می دهند که وجود فلوراید در آب ممکن است مسئول کاهش فعالیت لیپاز پانکراس و پروتئاز باشد. این مطالعه، هرچند که بر روی خوک ها اجرا شد، اما اثرات گسترده ای در رابطه با افزایش آسیب رادیکال های آزاد و از دست دادن تولید میتوکندری، دارد.

کمبود پانکراس

کمبود پانکراس، عدم توانایی پانکراس برای ترشح آنزیم های مورد نیاز برای هضم است که یک مشکل رایج در بین افراد مبتلا به سرطان پانکراس است. محصولات آنزیمی پانکراس که به عنوان درمان جایگزین نیز تجویز می شوند، در بیماران مبتلا به سرطان پانکراس، پانکراتیت مزمن، فیبروز کیستی و پس از جراحی پانکراس یا روده مورد استفاده قرار می گیرند.

بهترین مکمل های آنزیم گوارشی : طیف کاملی از آنزیم های دستگاه گوارش

از آنجایی که پروتئین ها، قندها، نشاسته ها و چربی ها نیاز به انواع خاصی از آنزیم ها دارند، بهتر است که مکمل هایی را مصرف کنید که تمام آنها را پوشش دهند. من توصیه می کنم به دنبال یک ترکیب کامل از آنزیم ها برای بهبود سیستم گوارشی و  به دنبال یک مکمل که حاوی تمام آنزیم ها باشد، باشید از جمله موارد زیر:

آلفا گالاکتوزیداز (این آنزیم در beano®  یافت می شود و از Aspergillus niger مشتق شده است و گفته می شود که به هضم کربوهیدرات کمک می کند.

• آمیلاز
• سلولاز
• گلوکومیلاز
• اینورتاز
• لاکتاز
• لیپاز
• مالت دیاستاز
• پروتئاز
• پپتیداز
• بتا گلوکاناز
• پکتیناز
• فیتاز

در اینجا نکات دیگری برای خرید مکمل های آنزیم گوارشی براساس علائم و سلامت جسمی شما وجود دارد:

• اگر بیماری کیسه صفرا دارید و به دنبال یک رژیم طبیعی برای کیسه صفرا هستید، آنزیمی را خریداری کنید که لیپاز و نمک صفرای بیشتری دارد.
• در صورت تهیه بتائین HCL ، از وجود پپسین در آن، مطمئن شوید.
• برخی دیگر حاوی لاکتاز هستند که تا همین اواخر تنها به عنوان یک محصول منحصر به فرد در دسترس بود. این آنزیم برای کمک به کسانی است که در رابطه با جذب قند از مواد لبنی، با مشکل روبرو هستند.
• در صورت داشتن یک بیماری خود ایمنی یا التهابی، مکملی را مصرف کنید که حاوی پروتئاز باشد زیرا به هضم پروتئین کمک می کند.
• ترکیبی از گیاهان مانند نعناع و زنجبیل را انتخاب کنید که به هضم غذا نیز کمک می کنند.
• همچنین، چون برخی افراد به آنزیم های پانکراس بیشتری نسبت به دیگران نیاز دارند، شما باید سطح وابستگی به نیازهای خودتان را در نظر بگیرید. اکثر محصولات دارای پانکراتین هستند که ترکیبی از سه آنزیم پانکراس است.
• برای کسب بهترین نتایج، آنزیم های گوارشی را حدود 10 دقیقه قبل از هر وعده غذا یا با اولین لقمه، مصرف کنید. مکمل پروتئاز را می توانید در میان وعده های غذایی علاوه بر دیگر آنزیم های گوارشی که با وعده های غذایی مصرف میکنید، استفاده کنید. مصرف آنزیم ها را با دو وعده غذایی در روز شروع کنید و دوز مصرفی خود را تنظیم کنید.
• غذاهایی که می توانند به عمل گوارش کمک کنند و غذاهایی که دارای آنزیم های گوارشی طبیعی هستند

شکی نیست که بسیاری از افراد می توانند از مکمل های آنزیمی بهره مند شوند و آن چیزی که همه ما باید بر روی آن تمرکز کنیم این است که  آنزیم ها از یک رژیم غذایی سالم به دست بیاوریم. کدام غذاها حاوی آنزیم های گوارشی طبیعی هستند؟

میوه ها و سبزیجات خام که در خاک های غنی از مواد مغذی رشد می کنند، بهترین منابع طبیعی آنزیم های گوارشی هستند. این غذاها می توانند به طور طبیعی در تامین آنزیم های گوارشی، به شما کمک کنند:

• آناناس
• انبه هندی
• کیوی
• کفیر و ماست
• موز
• انبه
• میسو، سس سویا و tempeh (محصولات تخمیر شده سویا)
• کلم ترش و ترشی کلم تند
• آووکادو
• گرده زنبور عسل
• سرکه سیب
• عسل خام

آیا می توانید پروبیوتیک ها و آنزیم های گوارشی را هم زمان مصرف کنید؟ بله آنزیم ها را قبل از غذا و پروبیوتیک ها را بعد یا بین وعده غذایی مصرف کنید. همچنین بهتر است پروبیوتیک ها را از غذاهای فرآوری شده مانند ماست، کفیر، ترشی کلم تند یا کلم ترش تامین کنید. پروبیوتیک ها می توانند در حفظ تعادل میکروارگانیسم های روده و کمک بیشتر به عمل گوارش، کمک کنند، همچنین از بروز علائمی مانند  گاز و نفخ پیشگیری می شود.

آنزیم گوارشی در طب سنتی، آیورودا و TCM

در طول تاریخ، سیستم های پزشکی سنتی، به جای تجویز مکمل، با تغییر دادن تغذیه و شیوه زندگی، ضعیف بودن سیستم گوارشی را درمان کرده اند. آنزیم های گوارشی تنها در 50 سال گذشته به شکل مکمل در دسترس بوده اند، اما طولی نکشید که افراد تمایل پیدا کردند تا مواد غذایی خام و پروبیوتیک هایی که به طور طبیعی حاوی آنزیم ها بودند را مصرف کنند. آنزیم های تازه / خام بیشتر مورد توجه قرار می گیرند زیرا گفته می شود که گرما باعث تخریب آنزیم های حساس گیاهی می شود.

با توجه به سیستم داروهای باستانی آیورودا، عمل گوارش بستگی به خدای آتش دارد. گفته می شود که خدای آتش با از بین بردن علل سوء هاضمه مانند غذا خوردن در زمان داشتن استرس یا نزدیک به زمان خواب، بهبود می یابد،  همچنین رژیم غذایی شما بهبود می یابد و با استفاده از گیاهان و داروهای خانگی باعث تقویت اندام های گوارشی شما می شوند.. ادویه ها نقش مهمی در حمایت از هضم در سیستم آیورودا دارند، به خصوص زنجبیل، زردچوبه، زیره سبز، گشنیز،رازیانه، هل، شنبلیله، دارچین، رزماری، مریم گلی و پونه کوهی.

یکی از راه های درمان نوشیدن چای گیاهی را که می تواند به عملکردهای آنزیمی کمک کند، مانند چای تهیه شده از یک سوم قاشق چای خوری زیره سبز، گشنیز و رازیانه. خوردن انبه هندی نیز توصیه شده است ، زیرا به علت دارا بودن آنزیم پاپاین به طور طبیعی، باعث کاهش نفخ شده و به عنوان یک ادرار آور، باعث کاهش التهاب می شود.

در طب سنتی چینی (TCM)، عمل گوارش با حمایت از معده / طحال و بهبود Qi یا انرژی حیاتی بهبود می یابد. طب سوزنی، گیاهان، تغییر و مدیریت استرس، استفاده از آنزیم های گیاهی،همه از خوردن غذاهای کامل به دست می آیند. میوه های خام و سبزیجات پخته شده، بیشتر برای حمایت از سیستم گوارشی توصیه می شوند.

روش های دیگر برای سلامت سیستم گوارشی، خوردن غذاهای محلی / فصلی، انتخاب غذاهای ارگانیک ، فرآوری نشده و غیر اصلاح شده ژنتیکی می باشد. همچنین محدود کردن مصرف قند اضافه، اجتناب از نوشیدن مایعات در بین وعده های غذایی و غذاهای سرد، جویدن کامل غذا، نخوردن غذا  دو تا سه ساعت قبل از خواب و انجام تمرینات تای چی، یوگا، ورزش و تمرینات کششی برای افزایش اشتها.

هشدارها و اثرات جانبی آنزیم گوارشی

اگر با یک مشکل مزمن سلامتی مواجه هستید، ایده خوبی است که از یک پزشک متخصص برای درمان آنزیم کمک بگیرید. بسته به شرایط سلامتی شما، پزشک می تواند تعیین کند که کدام آنزیم های گوارشی برای شما مناسب هستند . اگر سابقه بیماری کبد یا کیسه صفرا یا زخم معده داشته باشید، قبل از مصرف مکمل های آنزیم با پزشک مشورت کنید.

عوارض جانبی آنزیم های گوارشی چه هستند؟ در حالی که معمولا این گونه آنزیم ها به خوبی قابل تحمل و مفید هستند،  اما عوارض جانبی نیز دارند که شامل موارد زیر هستند:

تهوع، اسهال، گرفتگی شکم، گاز و نفخ شکم، سردرد، ورم، سرگیجه، تغییرات قند خون، واکنش های آلرژیک و مدفوع غیرطبیعی.

در صورت مصرف بیش از حد این آنزیم ها، به احتمال زیاد با عوارض جانبی مواجه می شوید بنابراین، برچسب های محصول را با دقت مطالعه کنید. اگر به طور روزانه دارو مصرف می کنید و یا قصد مصرف آنزیم های گوارشی را دارید، با پزشک یا داروساز مشورت کنید.