بسیاری تصور می کنند که پرده بکارت، داخل واژن قرار دارد. در صورتیکه اینطور نیست. پرده بکارت ، دقیقا در ورودی دهانه واژن قرار دارد . نهایتا 1 سانتیمتر داخل تر. به همین دلیل، دخول های بسیار سطحی نیز ممکن است منجر به آسیب به پرده بکارت شوند.
همینجا یادآوری میکنم که اشکال ترکیبی و مختلفی در پرده بکارت وجود دارند و محدود به همین چند نوعی که تصویرشان را دیدید ، نمی باشد . ضمنا معاینه پرده بکارت توسط خود فرد امکان پذیر نمی باشد . پس تلاش نکنید که پرده بکارت خود را دیده و با اشکال سایت مقایسه کنید !
پرده بکارت حلقوی : در این نوع، پرده بکارت به شکل حلقهای پیرامون ورودی واژن را پوشانده است و سوراخ گردی وسط پرده ایجاد شده است . اندازه ی این سوراخ بسیار متغیر است .
پرده بکارت سپتوم دار یا تیغه ای: پرده ای که پل پوستی در طول ورودی واژن دارد.گاهی این پل شناسایی نمی شود و فقط باعث نزدیکی های دردناک می شود. گاهی برای اولین بار طی زایمان طبیعی دیده می شود.
پرده بکارت غربالی (سوراخ سوراخ): این پرده به طور کامل در عرض واژن کشیده شده و کاملا واژن را پوشانده ، اما سطح آن سوراخ سوراخ است. این سوراخها معمولا ریز هستند.
پرده بکارت دندانه دار(شرابه ای ) : شبیه پرده حلقوی است با این تفاوت که کنره هایش نا منظم است. در واقع تفاوت این نوع پرده با پرده حلقوی یا گرد فقط در مضرس یا هفت و هشتی بودن لبه های حفره می باشد.
پرده بکارت مسدود (بدون سوراخ) : این نوع پرده هیچ سوراخی ندارد و کاملا مسدود است.در دخترانی که به سن بلوغ می رسند، در صورتیکه دارای پرده بسته باشند، خون قاعدگی پشت آن جمع شده و نمی تواند خارج شود در نتیجه باعث بروز درد می شود، اینگونه افراد باید به دکتر مراجعه کرده تا طی عمل جراحی و ایجاد برشی در سطح پرده، خون قاعدگی از آن خارج شود.
طی اولین دخول، پرده بکارت، معمولا در چند جا پاره شده و به چند قطعه تقسیم می شود.گاهی بندرت پردهی بکارت به قدری ضخیم است که بهتر است با جراحی اندکی باز شده ، سپس دخول انجام شود.