محتوای سایت آموزش جنسی و زناشویی طبتاج جهت کمک به مسایل جنسی و زناشویی خانواده ها تهیه و تنظیم شده است و مناسب افراد زیر 18 سال نمی باشد. در صورتی که زیر 18 سال دارید , این سایت را ترک نمایید .
گریز از مسئولیت پذیرى در زندگی مشترک
فرار از مسئولیت پذیرى در زندگی مشترک
خانواده ، بهترین میدان عمل و رو به رویى با دشواری ها و مسایل جدى حیات است .
به گزارش سایت طبتاج بسیارى از اینکه پذیرش ازدواج و اقدام به تشکیل خانواده، همراه با قبول مسوولیتى بزرگ، در اداره ی زندگى، رفت و آمدها، ارتباطات جدید ، خواسته هاى همسر و احیانا برخى نزدیکان او و در نهایت بچه دارى و تربیت فرزند است در هراسند و این قضیه گاهى آن چنان در دیدگاه شان دشوار و سنگین جلوه مى کند که برخى اساسا از آن منصرف شده و یا با نگرانى و اضطراب به سوى آن قدم مى گذارند.
ولى باید توجه داشت که تا انسان مستقیما وارد عرصه زندگى نشود و با مشکلات آن درگیر نشود ، نمی تواند از خامى به در آید و به موجودى مفید تبدیل شود . خانواده ، بهترین میدان عمل و روبه رویى با دشواری ها و مسایل جدى حیات است
به گفته یکى از نویسندگان بزرگ عرب: ((گاهى نبرد از ضروریات زندگى به شمار مى رود، زیرا اگر نبرد به طور مطلق در زندگى وجود نداشته باشد ، روح آدمى سست و بى حال مى گردد همان طور که جسمش در صورت کناره گیرى از حرکات سنگین رفته رفته کم طاقت و بى مایه مى شود.))
همان نویسنده مى گوید: ((خانواده تنها نیاز روانى براى زن و مرد نیست بلکه براى آن که کودکان نیز بر پایه محکمى تربیت شوند کمال ضرورت را دارد. جوان نورسیده ایامى را با غرور و راحت طلبى مى گذراند و گمان مى کند که علاقه اى به تولید نسل ندارد.
گاهى این گمان با مرفه بودن وضع اقتصادیش نیز تقویت مى یابد ولى زمانى نمى گذرد که یک شکاف وسیع در وجود خود و در زندگیش مى بیند. شکافى که جز با گریه و شیون کودک نمى توان آن را با چیز دیگرى پر کرد.
در اینجا از گذشته پشیمان شده و بسى تاسف مى خورد ، که چرا عمر کوتاه خود را با تولید نسل جبران نکرد و فرزندى نیاورد تا وجود او را در طى قرنها امتداد دهد. ممکن است فرض کنیم که مرد براى خود اندیشه یا کارى بتراشد که با سرگرم شدن به آن، از این نداى باطنى منصرف گردد ، ولى زن چه؟
آیا مى تواند بدون کودک زندگى سعادتمند و خوشى داشته باشد؟
کودک در واقع جزیى از وجود زن است و از عصاره ی جانش یعنى از خون و سپس از شیر که آن هم از خون اوست، تغذیه مى کند. همچنین کودک جزیى از سازمان روانى وى مى باشد ، به طورى که اگر فرزند نیاورد پیش خود احساس مى کند که ناقص است.
تا حالا۰ تا نظر داشتیم!
