بیضه‌ها و اپیدیدیم
۷۰ روز طول می‌کشد تا اسپرم در بیضه‌ها تولید شود. هر اسپرم از سلولی به نام اسپرماتوگونی داخل بیضه ساخته می‌شود. اسپرماتوگونی برای تولید اسپرماتوسیت، تکثیر می‌شود که بعد به اسپرماتید تبدیل می‌شود. اسپرماتید دم معروف خود را ساخته و این سلول به تدریج با تکان دادن دمش، توانایی حرکت کردن پیدا می‌کند. اسپرماتید در آخر به یک اسپرماتوزوئید تبدیل می‌شود. این فرآیند ۶۰ روز طول می‌کشد و بعد ۱۰ تا ۱۴ روز طول می‌کشد تا قبل از اینکه اسپرم بتواند با مایع منی از بدن خارج شود، از مجرای هر بیضه و لوله بالغ‌کننده اسپرم آن یعنی اپیدیدیم عبور کند. مایعی که توسط بیضه‌ها ساخته می‌شود حاوی موادشیمیایی متعددی است اما سرشار از تستوسترون است.

کیسه‌های منی
کیسه‌های منی معمولاً بیش از نیمی از حجم منی را تشکیل می‌دهند. ترشحات آنها سرشار از قندی به نام فروکتوز است که ماده‌ مغذی مهمی برای اسپرماتوزوئید می‌باشد. آنها همچنین ماده دیگری هم تولید می‌کنند که باعث لخته شدن منی (چسبناک یا ژله ای شدن اسپرم ) بعد از انزال می‌شود که برای تولیدمثل و نگه داشتن منی در گردنه رحم زن مفید است.

غده پیازی - میزراهی و ادرار
ترشحات این غدد دستگاه تناسلی مرد را چرب و روان می‌کند اما می‌تواند حاوی پادتن‌هایی هم باشد که بر باروری اثر می‌گذارند. این پادتن‌های ضداسپرم می‌توانند از حرکت درست اسپرماتوزوئید و بارور کردن تخمک جلوگیری کنند.

غده پروستات
ترشحات غده پروستات حاوی موادشیمیایی مختلفی است که آنتی‌ژن خاص پروستات (PSA) جالب‌ترین آن است. PSA یک آنزیم است، یک کاتالیزور که موجب واکنش‌های بیوشیمیایی می‌شود و در این مورد یک نوع آنزیم است که کواگولاز نامیده می‌شود. عملکرد اصلی PSA مایع کردن منی لخته‌شده است تا اسپرماتوزوئید بتواند از آن فرار کرده و برای بارور کردن تخمک در دستگاه تناسلی زن، به سمت آن شنا کند.

سلول‌های غده پروستات PSA تولید می‌کنند که مقداری از آن به جریان خون نفوذ می‌کند و در منی هم یافت می‌شود. هرچه غده پروستات بزرگتر و قوی‌تر باشد، PSA بیشتری در خون دیده می‌شود. مردانی که غده پروستات آنها بزرگ و غیرسرطانی است معمولاً به طور متوسط سطح بیشتری PSA در خونشان یافت می‌شود. سطح آن در خون مردانی که دچار سرطان پروستات هستند بسیار پایین است. اما سطح PSA می‌تواند در هر دو مورد طبیعی باشد. این وضعیت می‌تواند نشانه اندازه و فعالیت غده پروستات باشد اما تست خاصی برای تشخیص سرطان پروستات نیست.

مایع منی طبیعی چگونه است؟
منی معمولاً سفید یا طوسی رنگ است اما گاهی ممکن است زرد باشد. صورتی یا قرمز شدن مایع منی دلیل بر وجود خون در آن است. با اینکه این به ندرت نشانه یک مشکل جدی است اما مردهایی که منی آنها به ظاهر لکه خون دارد باید به پزشک مراجعه کنند. منی بلافاصله بعد از انزال دلمه می‌شود و مایعی چسبناک و ژله‌مانند تشکیل می‌دهد. بعد از ۵ تا ۴۰ دقیقه دوباره مایع می‌شود.

شمارش اسپرم‌ها در یک فرد خاص حتی طی چند روز می‌تواند متفاوت باشد

کاملاً طبیعی است که منی گلبول‌های ژله‌مانند شکل دهد و این نشانه هیچ مشکل سلامتی یا باروری نیست. اگر منی نتواند دلمه شود و بعد دوباره مایع شود، می‌تواند نشانه مشکل در باروری باشد. حجم متوسط منی که در انزال تولید می‌شود ۲ تا ۵ میلی‌لیتر است. حجم پایین‌تر از 1.5 میلی‌لیتر و بالاتر از 5.5 میلی‌لیتر غیرطبیعی هستند. پایین بودن حجم منی می‌تواند بخاطر انزال‌های مکرر باشد و بالا بودن آن معمولاً بعد از نداشتن انزال به مدت طولانی دیده می‌شود.

سازمانی جهانی سلامت تعریفی از شمارش طبیعی نرمال ارائه می‌کند:
۱. حجم کلی منی باید حداقل ۲ میلی‌لیتر باشد.

۲.  حداقل ۵۰ درصد از اسپرماتوزوئیدها باید رو به جلو حرکت کنند.
۳. غلظت اسپرماتوزوئید باید حداقل ۲۰ میلیون به ازای هر میلی‌لیتر باشد.
۴. حداقل ۷۵ درصد از اسپرماتوزوئیدها باید زنده باشند (طبیعی است که تا ۲۵ درصد آنها مرده باشند)

۵.  تعداد کلی اسپرماتوزوئیدها در انزال باید حداقل ۴۰ میلیون باشد.
۶. حداقل ۳۰ درصد از اسپرماتوزوئیدها باشد شکل و فرم طبیعی داشته باشند.
۷. حداقل ۳۰ درصد از اسپرماتوزوئیدها باید با حرکت سریع رو به جلو شناور باشند.

دانستن تعداد اسپرم‌های مرده و غیرطبیعی که می‌تواند در یک نمونه طبیعی وجود داشته باشد، تعجب آور است. سنجش تعداد اسپرم کاری بسیار تکنیکی است و نتیجه آن می‌تواند تحت‌تاثیر عوامل مختلفی مثل مدت‌زمان بین انزال و سنجش نمونه منی و همچنین اینکه منی در زمان حمل به آزمایشگاه چطور نگهداری شده است، باشد.

شمارش اسپرم‌ها در یک فرد خاص حتی طی چند روز می‌تواند متفاوت باشد. خیلی مهم است که حداقل دو، ترجیحاً سه یا بیشتر، نمونه برای ارزیابی ارائه شود که بین هرکدام دو تا سه هفته فاصله باشد. یک نمونه تکی برای ارزیابی کیفیت منی کافی نیست. شمارش اسپرم فقط نشانه ظرفیت باروری است و یک شمارش طبیعی موفقیت را تضمین نخواهد کرد. علاوه بر این، هرچه تعداد اسپرم‌ها بیشتر باشد هم بهتر نیست، زیرا تعداد بیش از اندازه بالای اسپرم نیز می‌تواند موجب مشکلات باروری شود.

مقالات مختلفی عنوان کرده‌اند که شمارش اسپرم رو به کاهش و باروری مردانه رو به زوال است. یکی از معروف‌ترین این تحقیقات، مطالعه‌ای بود که در سال ۱۹۹۲ توسط کارلسون و همکاران به چاپ رسید که مروری بر ۶۱ تحقیق انجام‌گرفته از سال ۱۹۳۸ انجام داده بود. نتیجه این مطالعه نشان می‌داد که شمارش متوسط اسپرم تا ۴۲ درصد کاهش داشته است. اما تحلیل آنها از جنبه‌ها مختلف دچار اشتباهاتی بود و نتیجه مطالعه آنها چندان قابل‌اعتماد نیست.

تحقیقات متعدد دیگری درمورد کیفیت منی از آن زمان تاکنون به چاپ رسیده است که نتایج متناقضی را در بر داشته است. بعضی از این تحقیقات عنوان می‌کنند که شمارش اسپرم مردان رو به کاهش است و بعضی ادعا می‌کنند که هیچ تغییری وجود نداشته است. اما حتی اگر شمارش اسپرم رو به کاهش باشد، تاثیر آن باروری مشخص نیست. در حال حاضر هیچ سند مشخصی برای آن وجود ندارد.

عوامل محیطی که بر باروری مردان تاثیر میگذارند عبارتند از:
امروزه عوامل محیطی بیشتری نسبت به ۵۰ سال پیش وجود دارد که می‌تواند بر باروری مردان تاثیر بگذارد.
√ تجزیه‌کنندگان درون‌ریز
√ آلاینده‌های سمی
√ بیماری‌های مقاربتی

√ امواج پارازیت ماهواره ای
√ اعتیاد به مشروبات الکلی
√ سیگار

√ کمبود زینک
√ مصرف استیروئیدهای آنابولیک
√ اشعه یونیزان

تجزیه‌کنندگان درون‌ریز موادشیمیایی در محیط هستند که بخاطر توانایی‌شان برای تاثیرگذاری منفی بر سیستم درون‌ریز بدن موجب مشکلات سلامتی می‌شوند. آلاینده متعدد صنعتی هم می‌توانند بر باروری تاثیر داشته باشند، درست مثل مصرف سیگار و مشروبات الکلی.